Samen in je eentje niet perfect

Samen in je eentje niet perfect

 

“Ik ben enorm gefrustreerd en verdrietig.
In deze hele incheckronde is niemand teruggekomen
op het signaal dat ik gisteren aan tafel gaf.
Ik weet niet hoe ik duidelijker kan zijn.
Ik loop over! Ik kan niet meer. Mijn team kan niet meer.
Ik deed vannacht geen oog dicht.
Ik hoopte op hulp.
Maar niemand doet een voorstel om vandaag
tot een oplossing te komen voor de problemen op mijn locatie.”

Dan valt ze stil.

Je kunt een spelt horen vallen in de ruimte.
Geschrokken blikken van haar collega teamleiders.

Het is de tweede dag van onze training luie teamcoaching.
Deze teamleiders kwamen om beter te worden in teamcoaching.
Onderweg kwamen ze ook zichzelf als team tegen.
Zoals dat vaker gaat bij dit programma.

Marijn heeft zojuist een bom in haar team gegooid.
Dat doet ze goed.
In dit team heb je grof geschut nodig om beweging te brengen.

En het werkt.
Voor het eerst in twee dagen zien we een écht team.

Niet dat ze daarvoor niks aan elkaar hadden.
Ze stonden voor elkaar klaar, hadden lol, luisterden naar elkaar,
boden elkaar hulp en liepen gaten voor elkaar dicht.
De ‘wat heb je nodig-vraag’ werd vaak genoeg gesteld.

Maar aan het eind van de rit stond iedereen er toch alleen voor.

Team+

Er is een essentieel verschil tussen ‘elkaar helpen’ en ‘samen een probleem oplossen’.
Je kunt voor elkaar klaar staan maar ook samen ergens voor staan.

We gaan even terug naar het moment van de bom.

Na de bom, besluit dit team om samen te gaan staan.
Ze besluiten dat dit een teamprobleem is
en niet slechts het probleem van één van haar leden.

Ze leggen het probleem in het midden van de ruimte,
lopen er met elkaar omheen, schrijven op welke gemeenschappelijke belangen in deze casus spelen waar ze allemaal verantwoordelijk voor zijn:
• Gezonde teamleiders en werknemers
• Een veilige en goede omgeving voor al onze cliënten creëren
• Continuïteit van de organisatie

Het is duidelijk dat alle drie de belangen
op de locatie in kwestie onvoldoende gediend worden.

Daarna zoeken ze met elkaar naar oplossingen.
Niet de oplossingen waar ze altijd al naar grepen:
wachten tot de teamleider van de locatie, Marijn, om zou vallen,
de directeur mensen individueel zou benaderen om gaten dicht te lopen
en dezelfde teamleiders als altijd daar ‘ja’ tegen zouden zeggen.

Ze zoeken naar oplossingen waarmee de genoemde belangen
écht gediend konden worden.

Echte verandering

Dat zijn spannende, rigoureuze oplossingen.
Die ze in hun eentje nooit hadden durven bedenken. Laat staan nemen.
Het tijdelijk sluiten van deze locatie is bijvoorbeeld één van de opties.

Het team krijgt ter plekke vleugels.
Er komt energie vrij die we nog niet eerder gezien hebben.
En Marijn?
Die voelt zich gedragen.
Voor eerst écht.

Samen bereiden ze het gesprek voor
dat ze hierna met de directeur gaan voeren.
Dat gaat pittig worden.
Ze spreken af wie alert is op de sfeer in het gesprek met de directeur.
Zodat ze stevig en ferm hun betoog kunnen doen
én de directeur zich niet onnodig in de hoek gedreven voelt.

Doen

De week erna belden we de directeur.
Het is een goed en gelijkwaardig gesprek geweest.
Ze hebben het echt als team opgepakt.
Er is gekozen voor oplossingen die anders dan anders zijn.
Waarvan iedereen gelooft dat ze op de korte en
op de lange termijn beter voor de organisatie zijn.

En het team?
Dat is sterker dan ooit en apetrots.

Samen hoef je in je eentje niet perfect te zijn.

 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Hoe blije kuikens tegenspraak organiseren in hun team

Hoe blije kuikens tegenspraak organiseren in hun team

 

“Nou, ze heeft er zin in” zegt Lenny cynisch.
Met een schuin oog kijkt ze naar Wilma
die met haar armen over elkaar
en een norse uitdrukking is gaan zitten.

 

We hebben een teambijeenkomst met een verpleegkundig-team
waar de samenwerking niet optimaal verloopt.
Gelukkig mag het live deze keer.

Wilma is tijdens de vorige online-bijeenkomst (uit ons laatste blog)
door de rest van het team genegeerd
toen ze een kritische opmerking plaatste.
Dus ik snap wel dat ze niet overloopt van enthousiasme.

Wat gebeurt er allemaal?

Ik vraag of iedereen voor 100% aanwezig kan zijn.
“Hmpf”, doet Wilma, “ik heb natuurlijk wel wat beters te doen.”

Lenny de leidinggevende kijkt hulpeloos mijn kant op.
Ze had al aangegeven dat ze opzag tegen deze teambijeenkomst.
Ze was bang dat Wilma de boel zou verstieren.
Blijkbaar gebeurt er precies waar ze bang voor was.

Ondertussen zie ik Eliah en Nora een blik uitwisselen.

“Kunnen jullie je blik ondertitelen, Eliah en Nora?“ vraag ik.
Eerst kijken ze me verbaasd aan.
Wanneer ik stil blijf begint Eliah te praten:
“Tja, zo gaat het nu bijna altijd, zo vermoeiend”
Eliah kijkt Nora en Lenny aan en haalt zijn schouders op.
“Dit schiet dus niks op”

Help, het wordt spannend!

Ik voel de stress in mijn lijf schieten.
Als ik dit al voel, dan voelt Wilma dit vast nog veel erger.
“Snapt iemand wat Eliah bedoelt?” vraag ik terwijl ik de groep rond kijk.

“Nou gewoon, dat we allemaal enthousiast zijn en
dat zij het weer verpest” zegt Lenny.
Nora knikt driftig mee.
“Je zegt zij, volgens mij zit ze hier. Kun je het tegen haar zeggen Lenny?” vraag ik.

Lenny begint ongemakkelijk op haar stoel te schuiven.
Dat snap ik goed, want de spanning is goed voelbaar.

“Nou ja” begint Lenny. “Wat wel een beetje lastig is, is
dat elke keer als we lekker bezig zijn
of een goed idee hebben, dan ben jij dat niet.
Dat vind ik wel vermoeiend”

De andere kant van het verhaal

“Wat?!” zegt Wilma kwaad.
“Ik krijg niet eens de kans om iets te zeggen.
Jullie luisteren nooit of laten me niet eens uitpraten.
Dan moeten jullie het zelf maar weten.
Als jullie die patiënten planning zelf willen doen prima.
Ik ben het niet van plan, ik zou niet weten hoe en wanneer”.

“He wat? Patiënten planning zelf doen?” vraagt Eliah.
“Daar weet ik niets van”

“Dat heb ik toch echt vorige keer aangegeven,
maar jullie wilden niet naar me luisteren.” raast Wilma door.

“Ervaar je dat dit vaker gebeurt?” vraag ik Wilma.

“Regelmatig, dan luisteren ze niet.
Om er een paar maanden later achter te komen
dat ik helemaal gelijk had. 
Het lijkt wel niet door te dringen wat ik zeg.”
Zegt Wilma schouderophalend.

“En nu?” vraag ik.

“Dit helpt in ieder geval niet” zegt Nora.
“Ik heb helemaal nog niet gehoord dat we de
patiënten planning zelf moeten doen.
Als ik heel eerlijk ben luister ik vaak niet echt meer als Wilma gaat praten.”

Ik wijs alleen even naar Wilma.

De eerste stap

Gelukkig, herpakt Nora zich.

“Oké Wilma. Laat ik heel eerlijk zijn.
Ik luister niet altijd als je iets zegt.
Ik word er namelijk een beetje moe van.
Het lijkt alsof we het nooit goed doen.
En als we denken dat we lekker bezig zijn
dan heb jij altijd wel iets wat niet goed is.
Dat vind ik jammer.”

Het blijft even stil.
Wilma slikt.
Nora kijkt naar haar schoenen.
Het is nog fragiel,
maar het lijkt of er ruimte komt.

De driedeling in teams

Dus stel ik voor om een werkvorm te doen.
“Deze werkvorm gaat over de driedeling in teams.
Natuurlijke rollen in die in elk team zichtbaar zijn
namelijk: trekkers, volgers en rebellen.
En de kwaliteiten en de valkuilen van deze rollen.
Misschien kunnen jullie met elkaar in gesprek gaan
over hoe jullie ervoor kunnen zorgen
dat jullie elkaars kwaliteiten juist benutten.
In plaats van op elkaars irritatie te werken.”

Even later delen ze met elkaar
wat ze nodig hebben van elkaar nodig 
om de kwaliteit van alle rollen goed tot z’n recht te laten komen.

Wilma krijgt nu eindelijk echt de ruimte van het team
om de wens uit te spreken dat haar opmerkingen worden meegenomen.
Meer mensen staan op die aangeven zich soms niet gehoord te voelen.
Het team spreekt af meer oog en oor te hebben voor kritische noten.
Onder voorwaarde dat het constructief gebeurt.

Ze zijn vaak een stel blije kuikens met elkaar.
Hartstikke mooi, maar in al het enthousiasme
zien ze regelmatig iets over het hoofd.
Ze spreken met elkaar af hoe ze in het overleg
ruimte inbouwen voor de opmerkingen van Wilma.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wil je ook leren hoe je met simpele, luie interventies soms veel meer voor elkaar krijgt in teams? Met minder energie meer bereiken? Kom dan in februari naar onze training ‘luie teamcoaching met grote impact’. Klik hier voor meer informatie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Over dwarsliggers en azijnpissers in teams

Over dwarsliggers en azijnpissers in teams

 

Is er in jouw team iemand die regelmatig dwarsligt, de boel vertraagd of kritische vragen blijft stellen? Dat is meestal niet voor niets. Ze vervullen vaak een belangrijke functie voor het team. 

“We hebben het allemaal te druk om nu ook de
planning voor de nieuwe patiënten erbij te gaan doen.
Dat moeten ze gewoon zelf doen, dat kan best hoor.”
Wilma kijkt strak de camera in.
Ze slaat haar armen over elkaar en leunt naar achter.
Ze heeft haar zegje gedaan.

 

Negeren van een teamlid

Ik zie weinig reactie bij haar collega’s.
Een enkel knikje, iemand haalt z’n schouders op.
Niemand die haar tegen spreekt.
Eigenlijk überhaupt niemand die
echt reageert op wat ze zegt.

Het blijft even stil.

Dan pakt Eliah de draad van het overleg weer op.
Hij geeft aan wat de bedoeling van de planning is.
Het gezicht van Wilma verandert langzaam in een donderwolk.

De rest lijkt het niet te zien, of negeert het volkomen.
Er is in ieder geval niemand die het in z’n hoofd haalt om
Wilma opnieuw bij het gesprek te betrekken.
Ze kijken wel lekker uit.

Dwarsliggen

Wilma zorgt er namelijk vaak voor dat de boel vertraagt.
Ze is kritisch. Ziet altijd overal valkuilen.
Klaagt steen en been.
En ze grijpt elk overleg of koffiemoment aan om
haar verhaal te doen.

De rest van het team laat het meestal gelaten over zich heen komen.
Als ik de leidinggevende er op en later moment
naar vraag dan zegt ze:
“Ach, dat is Wilma. Zo doet ze altijd.
We laten haar meestal maar even.
Uiteindelijk gaat ze toch wel mee in de verandering.
Het duurt altijd even en geeft wat gedoe,
Maar tot nu toe gaat ze toch gewoon mee.”

Een belangrijk functie

Deze keer is het dus een Wilma, maar ik heb ook al
Bert, Teun, Yvonne of Jane gezien.
Stuk voor stuk ervaren professionals die
in hun team veranderen in een mopperkont.

De één heel openlijk en luid.
De ander in een vermomde versie.

Ze vervullen blijkbaar een functie voor een team.
Want we komen ze niet voor niets zo vaak tegen in teams.

“Welke functie heeft Wilma voor jullie team?” vraag ik Lenny, de leidinggevende.
Ze moet er even over nadenken.
“Heel eerlijk gezegd houdt Wilma ons scherp
en zorgt ervoor dat we niets over het hoofd zien.
In ons enthousiasme slaan we soms stappen over.
Daar wijst ze ons op. Prima hoor.

Maar ik vind haar tegelijkertijd dodelijk vermoeiend.
Ze kan er met een opmerking voor zorgen dat al
ons enthousiasme om zeep wordt geholpen.”

De leidinggevende zucht ervan.
“En ik ben niet de enige die er zo over denkt.
Er wordt regelmatig bij me over haar gedrag geklaagd.”

Voordat de bom barst

“Wat gebeurt er met het team als je dit zo laat?” vraag ik.
“Tja, dan kunnen we verwachten dat vroeg of laat de bom barst” geeft Lenny aan.
“Want de irritaties lopen inmiddels behoorlijk hoog op.
Ook bij Wilma trouwens, want die geeft aan dat ze zich niet gehoord voelt.”

“Dat kan ik me voorstellen op basis van wat ik heb gezien.
Niemand zei iets en sterker nog, ze werd volkomen genegeerd.” zeg ik.

“Zullen we dit de volgende teamsessie eens bespreken?” stel ik voor.
“Daar kijk ik dan niet naar uit” zegt ze met een schamel lachje.

En heel eerlijk gezegd ik ook niet.
Want ik ben bang dat het geen makkelijk gesprek zal worden.
Maar het is wel nodig om het team een stap verder te helpen.

Hoe dat gesprek verliep? Daarover volgende keer meer.

Wil je leren hoe je patronen bespreekbaar maakt en verandert?
Terwijl je zelf lui blijft? In september start er weer een training Luie Teamcoaching.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Als bovenop de apenrots niet wordt gereageerd op feedback

Als bovenop de apenrots niet wordt gereageerd op feedback

“Volgens de directie zijn er allemaal klachten over mij
Maar niemand weet er zogenaamd wat van.” Briest Gina.
En ik mag blijkbaar niet vragen wie het dan geweest is.
Ik voel me nu heel onveilig.
Als aangeschoten wild.”

Ze ziet ze er niet uit als een zielig aangeschoten dier.

Ze spreekt met flink wat volume,
haar borst vooruit, druk gebarend.

Een aantal collega’s staart cynisch voor zich uit.
Armen over elkaar.
De rest van het team is zichtbaar onder de indruk.
Ze zien er angstig uit.

Het blijft stil.
Niemand voelt zich geroepen om te reageren.

Wat is er aan de hand?

Gina is door de directeur aangesproken op haar gedrag.
Gina’s soms botte manier van reageren maakt dat mensen zich aangevallen voelen.
Hierdoor zijn collega’s steeds terughoudender geworden met hun inbreng.

Gina’s inbreng is zeer waardevol voor het team.
Maar de vorm is zo agressief,
dat niemand meer een ander geluid durft te laten horen.

De directeur vindt dit geen wenselijke ontwikkeling binnen haar team.
Ze wil dat Gina meer ruimte laat aan anderen,
Minder heftig reageert
en haar meningen niet meer als feiten brengt.
Door de opstelling van Gina kan niet iedereen goed uit de verf komen.

Feedback? Van wie dan?

Gina snapt niks van de feedback. 
Het komt totaal uit de lucht vallen.

“Wie heeft dit dan gezegd?
Ik kan het juist met iedereen in het team goed vinden.” Zei ze tegen de directeur.

Nooit heeft iemand iets tegen haar gezegd.
Laat staan haar aangesproken op haar gedrag.
En nu dit!

Gina wil het graag in het volgende overleg op tafel gooien.
De directeur heeft aangegeven dat dat wat haar betreft geen optie is.
Zij wil dat Gina eerst naar haar eigen gedrag kijkt.

Gina is het gesprek boos en verdrietig uitgelopen.
Ze voelt zich genaaid.

In de weken die volgen is Gina toch eens gaan rondvragen.
Ze vraagt bij verschillende collega’s na of zij degene zijn
die dit hebben aangekaart bij de directeur.
Iedereen reageert ongemakkelijk en ontkennend.

Voor haar een bevestiging dat het een storm in een glas water is.

Bij bevriende collega’s klaagt ze steen en been over de
aanpak van de directeur.

Terug naar de teamsessie die ik begeleidde.

De emoties lopen op

“Ik zie dat het je raakt” zeg ik.
“Ja, wat denk je dan”, zegt Gina nog bozig.
“Ik weet gewoon niet om welke situaties het gaat.
Daar blijf ik maar over malen.
Hoe moet ik dan weten wat ik moet veranderen?”, zegt Gina.
“Ik vind het ook oneerlijk.”
Ze zit er verslagen bij.

“Wat gebeurt er nu bij jou”, vraag ik aan Gina.
“Ik merk nu pas hoe verdrietig ik hiervan ben”.
De tranen rollen over haar wangen.
“Ik voel me zo machteloos.
En ik heb het gevoel dat ik er geen controle over heb.
Dat vind ik heel naar.
Ik heb juist graag de controle. Daar gedij ik bij.”
Ze zucht eens diep en haalt haar schouders op.
Haar blik op haar voeten.
Haar handen friemelend in haar schoot.

Van de stevige, boze vrouw die we net zagen is weinig meer over.

De rol van andere teamleden

De rest van het team ziet het ook gebeuren.
“Wil iemand er iets over zeggen?” vraag ik aan het team.

Eerst blijft het even stil.
Dan neemt Cilla schoorvoetend het woord.
“Ik wil er wel iets over zeggen.
Ik heb eerlijk gezegd best vaak moeite met jouw gedrag.
Je kunt heel bepalend zijn in dit team.
Ik voel soms weinig ruimte voor mijn inbreng.”

“Kun je een voorbeeld noemen?” vraagt Gina.

“Ja dat kan ik wel” gaat Cilla verder.
“Zoals laatst met de verdeling van de lokalen voor het nieuwe schooljaar.
Daar hadden Gijs en ik een andere mening over.
Ik heb twee keer geprobeerd mijn mening in te brengen.
Jij veegde mijn argumenten meteen van tafel.
Sterker nog je kraste mijn suggestie door op de flip-over!
Ik heb huilend op de wc gezeten. Dat mag je best weten.”

“Deed ik dat?” vraagt Gina

“Ja” zeggen Cilla en Gijs nu in koor.

“Wat erg!” zegt Gina.
“Het duurde mij allemaal veel te lang,
ik wilde graag door naar de onderwerpen
die in mijn ogen veel belangrijker waren.
Ik wilde alleen maar een beetje tempo maken.

Waarom zeg je dat dan niet op dat moment?!”
De felheid van Gina keert weer even terug.

Cilla schrikt. Gelukkig herpakt ze zich snel.
“Dat vond ik toen veel te spannend.
Maar ik snap nu wel dat dat naar jou toe niet eerlijk is”.

Langzamerhand durven meer teamleden met voorbeelden te komen.
Gina schaamt zich langzamerhand de ogen uit haar kop.
Ze krijgt steeds meer beeld bij het gedrag dat de directeur bedoelde.

Als feedback geven een gevecht wordt

Door de voorbeelden van verschillende collega’s
merkt ze dat ze er wel degelijk pogingen toe hebben gedaan,
maar dat zij die pogingen ook om zeep heeft geholpen.

Collega’s zijn gestopt in hun pogingen om Gina aan te spreken.
Ze nemen haar en haar dominante gedrag voor lief.
Ook als dat betekent dat er geen handige besluiten worden genomen
die later weer hersteld moeten worden.
Liever dat, dan het “gevecht” met Gina.

“En nu?” vraag ik.

“Heel eerlijk gezegd, weet ik het even niet” zegt Gina.
“Ik wil er graag even over nadenken en alles laten bezinken.
Ik ben er behoorlijk door van slag merk ik.
Maar ik vind het wel fijn dat ik dit nu weet.
Nu weet ik tenminste waar de feedback vandaan komt.
Nu kan ik er iets mee.”

Zo maak je feedback geven makkelijker

“Mag ik iets zeggen?” vraagt Carina.
Ze heeft de hele middag nog weinig gezegd.
“Zoals je nu doet, Gina, zou ik je graag vaker willen zien.
Dat zou het voor mij veel makkelijker maken om iets tegen je te zeggen.”

“Hoe doe ik nu dan?” vraagt Gina, want ze heeft geen idee.

“Nou, niet zo stoer, sterk en machtig maar juist kwetsbaar en bereikbaar.
En je hoeft het niet alleen te doen. Wij zijn er ook nog.” zegt Carina.

Carina schenkt een cadeautje aan het team:
Door haar opmerking geeft ze Gina haar plek in het team terug.
Precies wat er nodig was.

Gina slaakt een diepe zucht van opluchting.
De tranen rollen vrij over haar wangen.
Wat haar betreft is het voor nu genoeg.
Voor de rest van het team ook.

Hoe draagt iedereen hieraan bij?

Er zijn mooie eerste stappen gezet. 

Maar het team is er nog niet.
De volgende bijeenkomst gaan we met het team kijken hoe iedereen,
en niet alleen Gina, aan deze situatie heeft bijgedragen.
En wat iedereen kan bijdragen om herhaling te voorkomen. 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Zeg wat je te zeggen hebt, vraag wat je écht wilt weten.

Zeg wat je te zeggen hebt, vraag wat je écht wilt weten.

We gaan bijna beginnen.
De teamleden staan nog even,
keurig op 1,5 meter uit elkaar uiteraard,
koffie te drinken.

“Vond je het niet moeilijk om weer te beginnen?”
Vraagt een collega aan degene die net terug keert van zwangerschapsverlof.
“Nee, helemaal niet. Ik had juist zin om weer te beginnen. Ik vond het wel lastig om hem bij de opvang achter te laten.”

Zomaar een kort gesprekje voor de start van een teamcoaching.
Heel onschuldig.

Achteraf bleek het typerend.

Vragen die geen vragen zijn

Dit team stelde weinig vragen aan elkaar.
Tenminste dat vonden wij.

Ze waren goed in ‘stellen.’
Er werd gedurende de bijeenkomst veel gezegd,
maar niets landde echt.
Alsof het in de lucht oploste.
Dus werd het nog een keer herhaald.
Men werd daarin steeds drammeriger, gedurende de dag.

Dat kwam omdat niemand luisterde.
Logisch ook.
Want aan niemand werd écht iets gevraagd.

Een paar voorbeelden van typische uitspraken:
“Ik vind wel dat het management hier ook een rol in heeft.”
“We moeten elkaar gewoon wat meer helpen. Het zijn altijd dezelfde mensen die de extra taken doen.”
“We hebben sturing nodig.”
“Ik vind het hier soms zo’n kippenhok!”

Zij vonden dat ze wel degelijk vragen aan elkaar stelden.
Dat deden ze ook, maar het waren vooral vragen als:
“Hebben we hier nu niet lang genoeg bij stil gestaan?”
“Vinden jullie ook niet dat ….?”
“Waarom start jij niet gewoon om 9 uur?”

Vragen waar oppervlakkig niks mis mee is.
Het was alleen ontzettend voelbaar dat het geen vragen waren,
maar oordelen. Of een vriendelijk, doch dringend, verzoek om het oordeel te bevestigen.

Hoe je een onveilig teamklimaat voedt

Op allerlei manieren zorgde het team ervoor dat
er niet écht naar elkaar geluisterd werd,
men zich in de verdrukking of verdediging geduwd voelde en
dat de onveiligheid en het wantrouwen, waarvoor onze hulp gevraagd was, groeide.

Herken jij dit soort uitspraken en vragen uit jouw team?
Dan hebben we een paar tips voor jullie:

  1. Zeg wat je wilt zeggen, vraag wat je echt wilt weten. Verpak een oordeel nooit in een vraag. Dodelijk voor je samenwerking, want iedereen voelt (onbewust) het oordeel eronder. Vraag jezelf regelmatig af wat je intentie is: oprechte nieuwsgierigheid of een oordeel uitspreken?
  2. Stel meer vragen, wees nieuwsgierig en nodig bewust uit tot een tegengeluid. Dat doe je door een betoog af te sluiten met vragen als “Hoe kijken jullie hiernaar?” of “Wie denkt hier anders over?”
  3. Kijk of je oordelen kan vertalen in wensen. En het belangrijkste: vraag expliciet om een reactie! Bijvoorbeeld: “(Aan de manager) Ik vind dat jij hier ook een rol in hebt. Wat voor mij heel prettig zou werken is…. Hoe denk jij daarover? Wil je dat aan ons bieden?”

Ben je teamcoach, HR adviseur of leidinggevende en wil je dit soort patronen in teams makkelijker leren herkennen? Wil je leren hoe je met weinig energie patronen als deze helpt doorbreken? We heten je van harte welkom op een van onze trainingen in 2021:

  1. Het spel der ongeschreven regels in januari
  2. Luie teamcoaching met grote impact, start in februari

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Als de pleuris uitbreekt in je team

Als de pleuris uitbreekt in je team

 

Hoe harmonie teams kunnen groeien als de pleuris uitbreekt. Een inspirerend verhaal.

“Wij hebben geen rebellen in ons team denk ik.”
Het hele team knikt opgelucht en instemmend.
Ze zijn tevreden.

We werken met een ‘harmonie team.’
Een thuiszorg team.

Groepsdynamiek

We kijken met hen naar de natuurlijke rollen en dynamiek in het team.
Wie treedt op de voorgrond en wie blijft meer op de achtergrond?
Wie pakt meestal de trekkers-, de volgers- of de rebellenrol en met welk effect?
De teamleden staan in de ruimte en kiezen een plek bij één van de rollen.

Er staan drie teamleden bij de trekkerspositie,
twee teamleden tussen de trekkers- en de volgerspositie in,
en tien teamleden bij de volgers.

Bij de rebellen is het angstvallig leeg.

We geven de teamleden de gelegenheid om elkaar te verplaatsen,
als ze vinden dat een andere plek meer recht doet aan wat een collega in de praktijk laat zien.

Er worden nog wat mensen verplaatst richting de trekkerspositie.
Maar de rebellenpositie blijft leeg.

De waarde van rebellen in een team

We leggen uit hoe waardevol en noodzakelijk deze rol voor teams is.
Rebellen maken zich niet altijd populair,
want ze verkondigen een ander, vaak kritisch, geluid dan de rest.
Dat is juist zo ontzettend nodig in teams,
omdat je anders blijft doen wat je altijd al deed,
je weinig kritisch kijkt naar je handelen als team,
je kwaliteit eronder kan leiden, noem maar op.

“Ik wil wel iemand verplaatsen”, zegt de leidinggevende dan.
Ze pakt Tischa bij de hand en leidt haar naar de rebellenplek.

Tischa staat er onzeker en gekrenkt bij.
De spanning in het team is voelbaar.

Om de spanning dragelijk te houden haast de leidinggevende
zich toe te lichten waarom ze Tischa daar neer heeft gezet.
Ze put zich uit in allerlei complimenten en verzachtende woorden
om Tischa’s zichtbaar slechte humeur wat op te beuren.
Zonder enig effect overigens.

De pleuris breekt uit

De volgende dag belt de leidinggevende ons:
“De pleuris is uitgebroken! Wat nu?”

Het teamlid in kwestie had zich buiten de groep gezet gevoeld.
Niemand kwam voor haar op.
Rebel, het idee!

We besloten even af te wachten hoe het zich zou ontwikkelen.

Na een week ging Tischa feedback vragen aan haar collega’s.
Oprecht nieuwsgierige feedback blijkbaar,
want ze kreeg best eerlijke antwoorden (voor een harmonieteam dan).

Over haar wat aparte positie in het team
(die zij natuurlijk allang aanvoelde, daarom deed het zo’n pijn),
waar haar collega’s na de teamdag meer waarde in zagen dan voorheen:
“Jij durft pijnpunten te benoemen die anderen ook zien, maar niet durven uit te spreken. Dat doe je niet altijd even handig, maar je doet het wél.”

Eén collega bood zelfs haar excuses aan:
“Sorry dat ik je niet steun als jij je uitspreekt, want ik ben het vaak met je eens.”

Langzamerhand begon Tischa er lol in te krijgen.

Bij de start van de volgende teamdag vertelt Tischa over haar ervaringen.
Ze sluit af met de legendarische woorden: “Ik ben een trotse rebel!”

Wil jij leren hoe je de dynamiek in groepen sneller leert zien en slim leert gebruiken om teams in beweging te krijgen? In februari starten we weer met een training luie teamcoaching. Klik hier voor meer informatie

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.