Teamcoaching vanuit je onderbuik

Teamcoaching vanuit je onderbuik

 

“Ik kan mijn vinger er niet achter krijgen, maar er klopt iets niet.”  zei één van de deelnemers aan onze training ‘luie teamcoaching met grote impact’

Ze coachte een managementteam. Op zich maakte het team mooie stappen sinds de coaching. Er wordt meer verbinding gezocht, precies zoals ze wilden. Ze luisteren beter naar elkaar. Stellen elkaar meer vragen. Denken meer met elkaar mee.

Knagend gevoel in je onderbuik

Maar toch…

“Ik mis nog iets.” zegt de teamcoach. “Maar misschien ligt het aan mij, want ik krijg niet concreet benoemd wat ik dan mis. Bovendien zijn zij tevreden dus waar zou ik moeilijk over doen.”

Wij herkennen dat wel. Dat knagende gevoel dat je kan hebben bij een team. Als je kijkt naar de interactie lijken ze alles volgens het boekje te doen. En toch zegt je onderbuik dat ze er meer uit kunnen halen.

Door schade en schande leerden wij naar die onderbuik te luisteren. Ook wanneer de opdrachtgever daar niet om gevraagd heeft.

De ideale interactie

Wat ons helpt als we dat onderbuikgevoel niet goed kunnen onderbouwen?

We visualiseren hoe de interactie van het team er in de ideale situatie uitziet. Dan laten we ze discussiëren over een voor hen essentieel thema. We zetten onze denkbeeldige camera erop en kijken wat we zien.

De meetlat

Dat teamgedrag in de ideale situatie wordt ook wel ‘de meetlat voor gedrag’ genoemd. Deze meetlat is essentieel voor je werk als als manager of als teamcoach.

Los van de wensen van jouw opdrachtgever, team of leidinggevende helpt het om een eigen visie te hebben op die meetlat: Welk gedrag mag je verwachten van dit specifieke team als ze met elkaar praten over die aankomende bezuiniging? Wat zie je nu? Wat mist er dan?

Als er iets in je onderbuik knaagt, is dat vaak omdat er in het hier-en-nu iets gebeurt of juist niet gebeurt wat je wél zou mogen verwachten. Kortom, ze gedragen zich niet volgens de meetlat.

Terug naar onze deelnemer. We nodigden de andere deelnemers uit om het managementteam te spelen in de huidige situatie: keurig netjes volgens het boekje.

Het bracht bij alle deelnemers hetzelfde knagende gevoel: er klopt iets niet, maar wat?

Vervolgens nodigden we hen uit om het managementteam nogmaals neer te zetten. Maar dan nu in de ideale situatie.

Door in discussie te gaan over een aankomende bezuinigingsronde op een manier die je zou mogen verwachten van een managementteam dat haar volle potentieel benut.

Ze deden het niet persé volgens het boekje. ze lieten elkaar niet altijd uitpraten, keken elkaar niet altijd aan en gaven geen feedback volgens de regels.

 

Een team met passie

Maar nu voerden ze wél het gesprek over afdeling overstijgende belangen. Ze legden elkaar het vuur aan de schenen en spraken elkaar aan wanneer eigen belang op de loer lag. 

Ook de directeur nam haar rol. Ze nam positie waar nodig en nam ook verantwoordelijkheid voor de consequenties daarvan.

Nu kon de deelnemende teamcoach concreet maken wat er volgens haar onderbuik miste. Ze kon het team verder helpen door een sluimerend verlangen in het team wakker te schudden en meer uit hen te halen dan ze gevraagd hadden.

Vertrouw dus op je onderbuik. Die vertelt je dat je op onderzoek uit moet gaan. Door de meetlat te visualiseren en die naast de huidige situatie te leggen.

Last but not least…

Vergeet niet te toetsen of jouw meetlat ook die van hen is! Als zij verder willen zoals het nu is, is dat aan hen.

Wil je verder geinspireerd worden? We organiseren op 24 juni iets bijzonders, samen met Annelies Meijers.
Een klein, intiem event voor teamcoaches. Met vakidioten die gul hun kennis en kunde delen en samen met jou gaan spelen rond het thema ’tegenbewegingen in teams’.

Kom je ook?! Klik hier voor meer informatie en inschrijven.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Hoe je als team onzichtbaar wordt

Hoe je als team onzichtbaar wordt

 “Ik weet gewoon niet meer hoe ik het moet doen”
Zegt Angel met haar ogen vol tranen.
“Er komt alleen maar meer bij, er lijkt nooit iets van mijn lijstje af te gaan”.

Ik kijk eens rond hoe andere teamleden hierop reageren.
Het blijft stil.
Ik zie vermoeide gezichten.
Maar niemand lijkt te willen reageren.
Blijkbaar is dat spannend.
Ik merk zelf ook dat ik spanning in mijn lijf heb.
Ik houd mijn adem in.

Dan adem ik door.

En zie ik dat mensen voorzichtig knikken.
Ik besluit om een vraag te stellen.

“Wie herkent wat Angel beschrijft?” vraag ik.

Je bent vaak niet de enige

Alle vingers gaan omhoog.
Niet eens aarzelend.

Angel kijkt haar collega’s vol verbazing aan.
Ze kan haar tranen niet meer binnen houden.

“Ik dacht al wel dat ik niet de enige was
maar ik wist het niet goed. Het voelt steeds zo eenzaam” snikt ze.

Josien, die naast Angel zit, legt even haar arm op de schouder van Angel.
“Nee, hoor. Ik vind het heel frustrerend,
maar mij lukt het ook niet altijd om mijn werk af te krijgen.
En wanneer ik het bespreek met het management
dan krijg ik alleen maar de vraag: wat heb je er zelf al aan gedaan?
Daar ben ik dus mee gestopt.
Ik probeer het zo goed mogelijk zelf op te lossen.
Meestal lukt dat, maar lang niet altijd.”
Josien slaakt een diepe zucht.

Andere collega’s knikken.

Een team dat geen team is

Ik kijk eens rond in dit team verpleegkundigen.
Allemaal betrokken en gedreven professionals.
Maar ik zie vooral individuen. Er is weinig binding.
Dat klopt voor een deel met de opdracht die ze hebben:
Zelfstandig in de wijk met cliënten aan de slag.
Maar iets meer gezamenlijkheid zou helpen.

We besluiten samen om een rondje te maken om
ieders ervaringen van de afgelopen tijd te delen.
Als we die ervaringen samenvatten komt het erop neer dat bijna ieder teamlid
zich in de steek gelaten, gefrustreerd en machteloos voelt.
Iedereen wil graag dingen anders doen,
maar lijkt dat niet voor elkaar te krijgen.
Ieder van hen is in z’n eentje aan het worstelen.

Luie interventies

“Wat valt jullie op als je dit zo hoort?” vraag ik.
“Dat we het allemaal alleen willen oplossen?” zegt Lian.

“En helpt dat?” vraag ik door.
“Nou, blijkbaar niet. Anders hadden we er niet zo bij gezeten” grapt Josien.

“Wat als jullie dit blijven doen?” vraag ik.

“Nou, dan gaan er mensen weg, vallen om
of raken nog gefrustreerder dan ze nu al zijn” zegt Lian nu serieus.

“Dat kunnen we ons helemaal niet permitteren!” roept Josien verschrikt uit.
De rest knikt instemmend.

“Dus wat gaan jullie doen om dat te voorkomen?”

Eerste kleine stap

Er wordt gebrainstormd.
De meest mooie ideeën vliegen over de tafel.
Uiteraard komen meer budget en meer personeel even naar voren.
Gelukkig snappen ze zelf ook wel dat ze beter naar de huidige situatie kunnen kijken.
Want extra budget en extra personeel is er gewoon niet.

Ze concluderen dat ze veel meer als team moeten optrekken.
Met elkaar moeten overleggen hoe ze zaken gezamenlijk aan gaan pakken.

De eerste kleine stap die ze daarvoor gaan zetten?
Elke maandagochtend even met elkaar de bijzonderheden
van de komende week doornemen om elkaar te informeren
en indien nodig te ondersteunen.
Zodat ze in ieder geval niet meer het gevoel hebben er alleen voor te staan.

“Hoe klinkt dit maandagochtend-overleg voor jou Angel?” vraag ik na afloop.

Haar glimlach van oor tot oor zegt mij genoeg. 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Samen in je eentje niet perfect

Samen in je eentje niet perfect

 

“Ik ben enorm gefrustreerd en verdrietig.
In deze hele incheckronde is niemand teruggekomen
op het signaal dat ik gisteren aan tafel gaf.
Ik weet niet hoe ik duidelijker kan zijn.
Ik loop over! Ik kan niet meer. Mijn team kan niet meer.
Ik deed vannacht geen oog dicht.
Ik hoopte op hulp.
Maar niemand doet een voorstel om vandaag
tot een oplossing te komen voor de problemen op mijn locatie.”

Dan valt ze stil.

Je kunt een spelt horen vallen in de ruimte.
Geschrokken blikken van haar collega teamleiders.

Het is de tweede dag van onze training luie teamcoaching.
Deze teamleiders kwamen om beter te worden in teamcoaching.
Onderweg kwamen ze ook zichzelf als team tegen.
Zoals dat vaker gaat bij dit programma.

Marijn heeft zojuist een bom in haar team gegooid.
Dat doet ze goed.
In dit team heb je grof geschut nodig om beweging te brengen.

En het werkt.
Voor het eerst in twee dagen zien we een écht team.

Niet dat ze daarvoor niks aan elkaar hadden.
Ze stonden voor elkaar klaar, hadden lol, luisterden naar elkaar,
boden elkaar hulp en liepen gaten voor elkaar dicht.
De ‘wat heb je nodig-vraag’ werd vaak genoeg gesteld.

Maar aan het eind van de rit stond iedereen er toch alleen voor.

Team+

Er is een essentieel verschil tussen ‘elkaar helpen’ en ‘samen een probleem oplossen’.
Je kunt voor elkaar klaar staan maar ook samen ergens voor staan.

We gaan even terug naar het moment van de bom.

Na de bom, besluit dit team om samen te gaan staan.
Ze besluiten dat dit een teamprobleem is
en niet slechts het probleem van één van haar leden.

Ze leggen het probleem in het midden van de ruimte,
lopen er met elkaar omheen, schrijven op welke gemeenschappelijke belangen in deze casus spelen waar ze allemaal verantwoordelijk voor zijn:
• Gezonde teamleiders en werknemers
• Een veilige en goede omgeving voor al onze cliënten creëren
• Continuïteit van de organisatie

Het is duidelijk dat alle drie de belangen
op de locatie in kwestie onvoldoende gediend worden.

Daarna zoeken ze met elkaar naar oplossingen.
Niet de oplossingen waar ze altijd al naar grepen:
wachten tot de teamleider van de locatie, Marijn, om zou vallen,
de directeur mensen individueel zou benaderen om gaten dicht te lopen
en dezelfde teamleiders als altijd daar ‘ja’ tegen zouden zeggen.

Ze zoeken naar oplossingen waarmee de genoemde belangen
écht gediend konden worden.

Echte verandering

Dat zijn spannende, rigoureuze oplossingen.
Die ze in hun eentje nooit hadden durven bedenken. Laat staan nemen.
Het tijdelijk sluiten van deze locatie is bijvoorbeeld één van de opties.

Het team krijgt ter plekke vleugels.
Er komt energie vrij die we nog niet eerder gezien hebben.
En Marijn?
Die voelt zich gedragen.
Voor eerst écht.

Samen bereiden ze het gesprek voor
dat ze hierna met de directeur gaan voeren.
Dat gaat pittig worden.
Ze spreken af wie alert is op de sfeer in het gesprek met de directeur.
Zodat ze stevig en ferm hun betoog kunnen doen
én de directeur zich niet onnodig in de hoek gedreven voelt.

Doen

De week erna belden we de directeur.
Het is een goed en gelijkwaardig gesprek geweest.
Ze hebben het echt als team opgepakt.
Er is gekozen voor oplossingen die anders dan anders zijn.
Waarvan iedereen gelooft dat ze op de korte en
op de lange termijn beter voor de organisatie zijn.

En het team?
Dat is sterker dan ooit en apetrots.

Samen hoef je in je eentje niet perfect te zijn.

 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Gedoe en gedonder online

Gedoe en gedonder online

 

“Kun je dan misschien even je camera aan doen?” vraagt Emilio,
“wij zien je nu namelijk niet.”
“Dat kan op dit moment even niet” geeft Claudy aan.

De wenkbrauwen van Nancy gaan omhoog.
En ook Sjoerd houdt veelbetekenend zijn hoofd schuin.

Het is nu al de vierde keer dat Claudy haar camera uit heeft,
dus Emilio waagt nog een poging:
“Dat is hier eigenlijk wel de afspraak”

“Ja, het kan nu echt even niet” zegt Claudy geïrriteerd.

“Zit je in je badjas ofzo?” grapt Niels.

Claudy blijft stil.

Dan besluit Emilio om door te gaan met het overleg.

Het overleg na het overleg

Na het overleg ontploft de appgroep.

Met veel pijn en moeite was het dit team gelukt om soepel te overleggen.
De vergaderdiscipline was aan het begin van de Corona-tijd ver te zoeken.
Toen zaten er kinderen op schoot,
liepen er poezen over het toetsenbord,
waren collega’s maar half in beeld of stond hun camera uit
omdat ze met andere dingen bezig waren.
Kortom allerlei afleiding.
Niet echt wenselijk wanneer je scherp en efficiënt met elkaar wil overleggen.

Ze hadden strakke afspraken gemaakt
over hoe ze met elkaar wilden overleggen.
En de laatste paar weken ging dat best prima.

Tot de komst van Claudy.

Claudy sloot vanuit de centrale afdeling ICT aan om te kijken
of alle projecten nog gestroomlijnd liepen.
En Claudy had nog nooit haar camera aangehad
tijdens een overleg met dit team.

In de appgroep werd er schande van gesproken.
Na elke vergadering werd dat geluid luider, ongenuanceerder en botter.

“Ze saboteert de boel”
“Ze heeft schijt aan ons”
“Ze houdt zich nooit aan afspraken”

Oordelen en aannames

Kortom er werden allerlei aannames gedaan over haar intenties
En oordelen geveld over haar gedrag.
Misschien niet echt professioneel, maar zeker wel begrijpelijk.

Op dit moment zien we dit patroon in veel teams terug.
Mensen zijn minder in verbinding met elkaar.
Door die verwijdering ligt het gevaar van aannames
en oordelen meer op de loer dan daarvoor.
In appgroepen en in kleiner groepsverband gaan die aannames rondzingen.
Daar kan ongelooflijk veel tijd en energie in gaan zitten.

Emilio besluit om de gesprekken in de app-groep te stoppen.
Hij geeft aan dat hij er in het volgende overleg
graag met elkaar op terugkomt.

Zo gezegd, zo gedaan.

Het teamgesprek

“Voordat we starten met het overleg wil ik graag iets met jullie bespreken”

Begint Emilio het volgende overleg.
“Ik heb gemerkt dat we, in onder andere de appgroep,
allerlei aannames aan het doen zijn
over waarom jij, Claudy, jouw camera steeds uit hebt,
Ook nadat we je vroegen om deze aan te doen.”

“Oh, is dat zo?” zegt Claudy bedremmeld.

“Ja en voordat je daarop reageert wil ik de rest graag uitnodigen te doen
wat allang had moeten gebeuren.
Welke vragen hebben jullie aan Claudy?”

Luie interventie 1: stel niet zelf de voor de hand liggende vraag, maar nodig het team uit om dit te doen. Zo help je teamleden om bewust bekwaam te worden.

Na een korte stilte neemt Sjoerd het woord:
“Nou, we vroegen ons eigenlijk af waarom jij je camera steeds uit hebt,
terwijl onze afspraak is dat we altijd onze camera’s aan hebben staan.”

“En daar hebben jullie het na het overleg over in de appgroep?” vraagt Claudy.
“Waarom heeft niemand mij op die afspraak gewezen in het overleg?
Dan had ik even kunnen uitleggen waarom mijn camera uitstond.”

“Misschien kun je nu even je camera aan doen?” vraagt Nancy.

“Tja, dat kan dus niet.
Want mijn camera is gewoon kapot.
Ik heb een nieuwe besteld, maar die is nog steeds niet geleverd.
Ja, stom! Dat weet ik.
Dat had ik misschien duidelijker moeten zeggen.” geeft Claudy aan.

Sjoerd lacht en haalt zijn schouders op:
“Misschien hadden wij het gewoon rechtstreeks moeten vragen.
Dat had ons veel tijd gescheeld.”

“Maar we hebben het wél gezegd” zegt Martine.
“We hebben aangegeven dat het een teamafspraak is om de camera’s aan te houden”

“Oh echt? Sorry, maar dat heb ik echt niet zo begrepen.” reageert Claudy.

“Ik kan me best voorstellen dat ze die opmerking niet gehoord had” zegt Sjoerd.
“Ik voel me best een sukkel nu”

Aannames toetsen

Emilio ziet een vragende blik bij Martine:
“Zien jullie Martine’s vragende blik in reactie op Sjoerd?”
“Snap je niet wat Sjoerd bedoelt, Martine?” vraagt Teun.

Ze beginnen het toetsen van aannames in de vingers te krijgen dankzij de voorzet van Emilio.

“Nee, eerlijk gezegd niet.” antwoord Martine.
“Waarom voel jij je een sukkel?”
“Volgens mij zijn we allemaal sukkels” zegt Sjoerd
“want als we Claudy nou gelijk hadden meegenomen in onze afspraken of haar hadden gevraagd waarom ze haar camera had uitstaan, dan hadden we ons een hoop tijd en energie kunnen besparen.”

“Gebeurt het vaker, dat er allerlei aannames en oordelen rondzingen?” vraagt Emilio.

Luie interventie 2: Toets of zij het patroon zien. Daarmee vergroot je de urgentie om ook in de toekomst alert te zijn op het toetsen van aannames.

“Zeker!” zegt Martine.

De rest knikt bevestigend.

“Zullen we elkaar volgende keer gewoon
Rechtstreeks de vraag stellen in plaats van de appgroep onveilig te maken?” vraagt Sjoerd.

De rest van het team is het daar roerend mee eens.

 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

De kaas is op!

De kaas is op!

We nemen je mee naar een gesprek in een zorgteam tijdens een weekenddienst.

“Oh nee he. De kaas is op!” zucht Marieke.
Ursila kijkt op van haar werk:
“Hoe kan het nou zijn dat er in het weekend geen kaas meer is!”
Ook Sem snapt er niets van: “Welke onnozele heeft dat niet besteld?!”
“Dat doet Melissa altijd. Dat is haar taak.” geeft Ursila aan.
Marieke zucht nog maar eens: “Ja, lekker dan, en zij geniet nu van haar weekend..”
“Tja, we kunnen die bewoners toch niet zonder kaas laten zitten”, gaat Ursila door,
“Wat een gezeik hier toch altijd”
“Ja, het is weer lekker geregeld” beaamt Sem

Een ander geluid

Dan komt de arts aanlopen. Zij hoort het verhaal even aan. En vraagt dan:
“Kan niemand even naar de Appie gaan en gewoon kaas halen?”
“Hoe dan?” vraagt Sem, alsof hij nog nooit een boodschap heeft gedaan.
“Nou, met een bedrijfspas ofzo” stelt de arts voor.
“Oh nee” zegt Sem “Dat mogen we allang niet meer. Hebben ze afgeschaft.”
Marieke schudt haar hoofd: “Nee, inderdaad. Dat mogen wij niet.”
“En als jullie het zelf even voorschieten?” stelt de arts nog voor.
Sem slaat zijn armen over elkaar: ”Nee hoor, daar gaan we niet aan beginnen.”
De arts druipt hoofdschuddend af.

In een kringetje ronddraaien

Dan stelt Marieke voor om Carlijn, de nieuwe manager even te bellen.
Zij kan vast wel vertellen wat ze nu het beste kunnen doen.

Samen bellen ze de nieuwe manager op haar vrije dag.

Marieke: “Carlijn, we zitten hier met een probleem.
De kaas is op. Niemand heeft het besteld.
Nu zitten de bewoners het hele weekend zonder kaas.
Dat kan toch niet?!”

Carlijn: “De kaas is op….?”
Haar verbazing druipt er vanaf.

Luie interventie 1: als je niet gelijk in de actie wil schieten, herhaal dan enkel op een vragende toon wat er gezegd is. Bovendien: er is nog niet eens een fatsoenlijke hulpvraag gesteld.

Nietsvermoedend gaat Marieke door:
“Ja en het is hartstikke druk. Dat kunnen we er echt niet bij hebben.”

Carlijn: ”En jullie bellen mij in mijn vrije weekend omdat….?”

Luie interventie 2: stuur aan op een duidelijke hulpvraag, zonder in te gaan vullen (want dan ben jij aan het werk).

Het valt even stil. Marieke en Sem kijken elkaar aan.
Marieke haalt haar schouders op en zegt:
“Nou, Melissa had het moeten regelen.
En die is er nu niet.”

“En nu…?” vraagt Carlijn

Luie interventie 3: kaken op elkaar en terugleggen die verantwoordelijkheid!
Bovendien…. Er is nog steeds geen duidelijke hulpvraag… Het weerstaan van je eigen zorg-reflex is vaak hard werken.

Er valt weer een stilte.

Marieke begint aarzelend: “Eueuh….nou dat weten we dus niet.
Wij zijn niet bevoegd om te bestellen.”

Managen versus coachen

Dan grijpt Carlijn in.

“Hoe lang zijn jullie hierover al in discussie met elkaar?” vraagt ze.

Luie interventie 4: een vraag die tot denken aanzet over de resultaatgerichtheid en aanzet tot eigenaarschap.

“Ja, veel te lang natuurlijk.” geeft Marieke toe.
“We weten echt niet hoe we het moeten oplossen.”

Carlijn zucht eens diep:
“Zet me maar even op speaker.”
“Tuurlijk” geeft Marieke aan terwijl ze Carlijn op de speaker zet.

Nu is het even klaar met luie interventies. Het is tijd om te managen.

“Ik val nog net niet van mijn stoel van verbazing.
Willen jullie weten waarom?”

Sem geeft aan: “Nou ik begin wel een vermoeden te krijgen.
Jij vindt vast dat we het zelf moeten regelen.”

“Dat klopt ja”, begint Carlijn,
“Ik vind het ronduit bizar dat een team dat in staat is
een hele groep bewoners draaiende te houden in het weekend
niet in staat is een oplossing te bedenken voor kaas die op is.
En ik vind het onacceptabel dat jullie je verschuilen
achter flauwe argumenten als ‘we mogen het niet’
en gaan wijzen naar collega’s.
Jullie vinden bovendien dat ik jullie meer zelfstandigheid moet geven.
Hoezo bellen jullie mij dan in het weekend over kaas!”

Stilte

Sem aarzelt: “Ja, als je dat zo schetst voelt het wel een beetje gênant.”

Van incident naar patroon

Carlijn gaat verder: ”Hoe vaak gebeurt het jullie
dat over simpele dingen ellenlang gediscussieerd wordt?”

Luie interventie 5: onderzoek of het een incident is of een patroon. Door over patronen te praten creëer je meer urgentie.

“Te vaak” zegt Sem nu gedecideerd. Die is duidelijk wakker geworden.
“Ja, eigenlijk wel.” beaamt Marieke.

“Kunnen jullie je dat permitteren?”

luie interventie 6: leg een duidelijke relatie met de kernopdracht van het team.

“Hoe bedoel je?” vraagt Marieke.

“Nou, jullie geven aan dat je teveel werkdruk ervaart.
En dan besteden jullie je tijd aan een discussie over kaas.”

Luie interventie 7: verbindt huidig gedrag aan het pijnpunt van het team en creëer zo meer urgentie.

Er valt een pijnlijke stilte.

“Over dit patroon moeten we het nog maar
eens met de rest van het team hebben.”

“Dat lijkt me een goed idee.” geeft Marieke schoorvoetend toe.
“Maar mogen we dan nu de pas van het bedrijf gebruiken?”
“Ik heb werkelijk geen idee.” zegt Carlijn.

“Volgens mij zei ze net dat we het zelf moeten bedenken.” geeft Ursila aan.
“Oh ja. Dat is waar.” zegt Marieke, “Ik schiet het wel voor en dan declareer ik het.”

Carlijn geeft aan:
”Ik ga ophangen.
Ik wens jullie veel succes.
En wordt vervolgd!”

 

 

 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Als het teamproces wordt verstoord

Als het teamproces wordt verstoord

“Dat hebben we toch gewoon in de kast liggen.

Hoezo moeten we het daar nu weer over hebben?”
Vraagt Hugo. Om hem heen wordt driftig geknikt.

Ik ben aan de slag met een team en ze werken aan hun kernopdracht.
Ze hebben inderdaad een stuk liggen.
Een stuk van voor de samenvoeging van twee locaties.

“Dat stuk zegt nog niks over onze visie op samenwerking.
Daar zouden we het nu toch juist over hebben?”
vraagt Kaisa terwijl ze mijn kant op kijkt.

Als leidinggevende of teamcoach is het heel verleidelijk om je inhoudelijk te mengen in deze discussie. Als je wilt dat het team met elkaar in gesprek gaat is het slim om deze uitnodiging af te slaan.

Ik knik en blijf even stil.
Ik ben benieuwd hoe ze nu verder gaan.

Kijk eens rond wat je ziet gebeuren, leun achterover en houd je kaken op elkaar! Meestal neemt iemand uit het team initiatief om het gesprek te openen.

Aan de slag

Hugo neemt opnieuw het voortouw.
“Oké, dan kunnen we dat toch gewoon even aanvullen,
En dan zijn we klaar.”
Weer wordt er geknikt en ze gaan aan de slag.

Kaisa doet half mee en wisselt blikken uit met Irma.
Irma houdt ondertussen haar mond stijf dicht.
Niemand die haar ook iets vraagt.

“Volgens mij is het zo klaar” zegt Hugo terwijl hij eens rondkijkt.
Bijna iedereen knikt instemmend.

Luister naar wat de voorgrond je vertelt en kijk ondertussen naar wat je op de achtergrond ziet gebeuren. Welke reacties zie je daar? Welke ondertiteling zou je die geven? Bepaal dan of je daar een vraag over wilt stellen.

“Dus iedereen kan hiermee instemmen?” vraag ik
terwijl ik Irma en Kaisa uitnodigend aankijk.

Heb je mensen gezien waarvan je de reactie anders vond dan van de rest van de groep? Stel een vraag en kijk de betreffende personen aan. Meestal bevinden die zich op de achtergrond!

Het teamproces verstoren vraagt moed

Kaisa kijkt naar haar schoenen.
Zij is duidelijk niet van plan om de knuppel in het hoenderhok te gooien.
Ik blijf nog even stil.

Soms moet je geduld hebben als teamcoach, of zoals wij dat noemen lui zijn. Echt achterover leunen, wachten en ondertussen de stilte en de spanning die dat met zich meebrengt verduren.

Dan kijkt Irma mij aan en zegt
“Eerlijk gezegd niet”.

“Hoezo?” vraagt Hugo. “Staat niet alles erin?”
Hij is duidelijk niet blij met deze verstoring van het proces.
Ze waren net zo lekker bezig.

“Ik mis nog iets” zegt Irma.
Irma kijkt naar Kaisa.
Maar die blijft stug naar haar schoenen kijken.
Het is duidelijk dat zij dit heel ongemakkelijk vindt.

“Wat mis je dan?” vraagt Medy aan Irma.
“Fijn, dat je die vraagt stelt Medy” zegt Irma.
“Ik mis nog gelijkwaardigheid”.

“Huh, die snap ik niet” zegt Hugo.
“Nee, dat snap ik” zegt Irma vilein.

De spanning is om te snijden

Ik ben benieuwd of Irma nu doorpakt.
Om haar aan te moedigen kijk ik haar aan.

Ook hier geldt kaken op elkaar en kijk de mensen aan die je wilt stimuleren om hun mond open te doen.

“Bijna altijd als we iets nieuws moeten maken
Dan roepen jullie dat dat er al is.
Dat is dan een oud stuk van voor de samenvoeging van de teams.
En daarmee is het klaar.
Er wordt nooit aan ons gevraagd of wij ook iets
hebben of dat we er iets aan willen toevoegen.
Alsof wij niets belangrijks toe te voegen hebben.
Daarmee ga je voorbij aan de ervaring die wij meebrengen” zegt Irma.
Inmiddels met flink rode wangen. Zodra ze klaar is zucht ze eens diep.

“Maar je kunt toch altijd iets zeggen? ”probeert Hugo nog.
Hij vindt deze spanning duidelijk erg ongemakkelijk.

“Die ruimte voel ik niet” gaat Irma verder.

Wat vinden andere teamleden hiervan?
“Herkennen meer mensen dat?” vraag ik.

Dit is een vraag om te verbreden. Delen meer mensen de mening van Irma?

Kaisa knikt. En ook Lilian doet nu haar mond open.
“Ik vind het best lastig om iets in te brengen.
Jullie kunnen behoorlijk stellig overkomen.
Ik heb gewoon meer tijd nodig.
Maar voor ik het weet is het moment voorbij.
En is het besluit al genomen.
Dan voel ik niet de ruimte om er later op terug te komen”.

“Hoe zou je het dan willen?” vraagt Medy.

“Ik zou het fijn vinden als jullie ook eens vragen hoe
wij iets hadden geregeld op onze locatie.
Dat jullie ons eens vragen naar onze kennis en ervaring.
Die lijkt er helemaal niet toe te doen in dit team.
Dat vind ik echt zo zonde” zegt Irma.
Ze slikt een paar keer. En dan kijkt ze Hugo met vochtige ogen aan.

De oogst

Wat volgt is een mooi gesprek over de plek
die iedereen heeft en krijgt in dit team.
Bij de samenvoeging zijn ze hieraan voorbijgegaan.
Ze leren elkaar en elkaars gebruiksaanwijzing beter kennen.

Zo weet Irma nu dat Hugo vaak iets heel stellig zegt,
maar dat hij het prima vindt om teruggefloten te worden
of nieuwe input te krijgen.
En Hugo weet dat Irma het fijn vindt
uitgenodigd te worden om haar ideeën te delen.

“Wat is er nu veranderd?” vraag ik?

Teams hebben niet altijd door dat ze op een andere manier met elkaar in gesprek zijn. Je helpt een team door de resultaten te oogsten.

“Volgens mij hebben we een mooi begin gemaakt met opener communiceren” zegt Hugo.
Ik heb het gewoon niet door als ik te dominant ben.
Ik ben gewend dat mijn collega’s mij daarop aanspreken,
maar ik vergat misschien dat nieuwe collega’s die ruimte nog niet voelen.
Het laatste dat ik wil is dat wij het stempel krijgen dat we alles bepalen.
We moeten het echt samen doen.

“Voelt dit meer als samen?” vraag ik aan de rest.
“Zeker!” zegt Irma.
De rest knikt bevestigend.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.