We nemen je mee naar een gesprek in een zorgteam tijdens een weekenddienst.

“Oh nee he. De kaas is op!” zucht Marieke.
Ursila kijkt op van haar werk:
“Hoe kan het nou zijn dat er in het weekend geen kaas meer is!”
Ook Sem snapt er niets van: “Welke onnozele heeft dat niet besteld?!”
“Dat doet Melissa altijd. Dat is haar taak.” geeft Ursila aan.
Marieke zucht nog maar eens: “Ja, lekker dan, en zij geniet nu van haar weekend..”
“Tja, we kunnen die bewoners toch niet zonder kaas laten zitten”, gaat Ursila door,
“Wat een gezeik hier toch altijd”
“Ja, het is weer lekker geregeld” beaamt Sem

Een ander geluid

Dan komt de arts aanlopen. Zij hoort het verhaal even aan. En vraagt dan:
“Kan niemand even naar de Appie gaan en gewoon kaas halen?”
“Hoe dan?” vraagt Sem, alsof hij nog nooit een boodschap heeft gedaan.
“Nou, met een bedrijfspas ofzo” stelt de arts voor.
“Oh nee” zegt Sem “Dat mogen we allang niet meer. Hebben ze afgeschaft.”
Marieke schudt haar hoofd: “Nee, inderdaad. Dat mogen wij niet.”
“En als jullie het zelf even voorschieten?” stelt de arts nog voor.
Sem slaat zijn armen over elkaar: ”Nee hoor, daar gaan we niet aan beginnen.”
De arts druipt hoofdschuddend af.

In een kringetje ronddraaien

Dan stelt Marieke voor om Carlijn, de nieuwe manager even te bellen.
Zij kan vast wel vertellen wat ze nu het beste kunnen doen.

Samen bellen ze de nieuwe manager op haar vrije dag.

Marieke: “Carlijn, we zitten hier met een probleem.
De kaas is op. Niemand heeft het besteld.
Nu zitten de bewoners het hele weekend zonder kaas.
Dat kan toch niet?!”

Carlijn: “De kaas is op….?”
Haar verbazing druipt er vanaf.

Luie interventie 1: als je niet gelijk in de actie wil schieten, herhaal dan enkel op een vragende toon wat er gezegd is. Bovendien: er is nog niet eens een fatsoenlijke hulpvraag gesteld.

Nietsvermoedend gaat Marieke door:
“Ja en het is hartstikke druk. Dat kunnen we er echt niet bij hebben.”

Carlijn: ”En jullie bellen mij in mijn vrije weekend omdat….?”

Luie interventie 2: stuur aan op een duidelijke hulpvraag, zonder in te gaan vullen (want dan ben jij aan het werk).

Het valt even stil. Marieke en Sem kijken elkaar aan.
Marieke haalt haar schouders op en zegt:
“Nou, Melissa had het moeten regelen.
En die is er nu niet.”

“En nu…?” vraagt Carlijn

Luie interventie 3: kaken op elkaar en terugleggen die verantwoordelijkheid!
Bovendien…. Er is nog steeds geen duidelijke hulpvraag… Het weerstaan van je eigen zorg-reflex is vaak hard werken.

Er valt weer een stilte.

Marieke begint aarzelend: “Eueuh….nou dat weten we dus niet.
Wij zijn niet bevoegd om te bestellen.”

Managen versus coachen

Dan grijpt Carlijn in.

“Hoe lang zijn jullie hierover al in discussie met elkaar?” vraagt ze.

Luie interventie 4: een vraag die tot denken aanzet over de resultaatgerichtheid en aanzet tot eigenaarschap.

“Ja, veel te lang natuurlijk.” geeft Marieke toe.
“We weten echt niet hoe we het moeten oplossen.”

Carlijn zucht eens diep:
“Zet me maar even op speaker.”
“Tuurlijk” geeft Marieke aan terwijl ze Carlijn op de speaker zet.

Nu is het even klaar met luie interventies. Het is tijd om te managen.

“Ik val nog net niet van mijn stoel van verbazing.
Willen jullie weten waarom?”

Sem geeft aan: “Nou ik begin wel een vermoeden te krijgen.
Jij vindt vast dat we het zelf moeten regelen.”

“Dat klopt ja”, begint Carlijn,
“Ik vind het ronduit bizar dat een team dat in staat is
een hele groep bewoners draaiende te houden in het weekend
niet in staat is een oplossing te bedenken voor kaas die op is.
En ik vind het onacceptabel dat jullie je verschuilen
achter flauwe argumenten als ‘we mogen het niet’
en gaan wijzen naar collega’s.
Jullie vinden bovendien dat ik jullie meer zelfstandigheid moet geven.
Hoezo bellen jullie mij dan in het weekend over kaas!”

Stilte

Sem aarzelt: “Ja, als je dat zo schetst voelt het wel een beetje gênant.”

Van incident naar patroon

Carlijn gaat verder: ”Hoe vaak gebeurt het jullie
dat over simpele dingen ellenlang gediscussieerd wordt?”

Luie interventie 5: onderzoek of het een incident is of een patroon. Door over patronen te praten creëer je meer urgentie.

“Te vaak” zegt Sem nu gedecideerd. Die is duidelijk wakker geworden.
“Ja, eigenlijk wel.” beaamt Marieke.

“Kunnen jullie je dat permitteren?”

luie interventie 6: leg een duidelijke relatie met de kernopdracht van het team.

“Hoe bedoel je?” vraagt Marieke.

“Nou, jullie geven aan dat je teveel werkdruk ervaart.
En dan besteden jullie je tijd aan een discussie over kaas.”

Luie interventie 7: verbindt huidig gedrag aan het pijnpunt van het team en creëer zo meer urgentie.

Er valt een pijnlijke stilte.

“Over dit patroon moeten we het nog maar
eens met de rest van het team hebben.”

“Dat lijkt me een goed idee.” geeft Marieke schoorvoetend toe.
“Maar mogen we dan nu de pas van het bedrijf gebruiken?”
“Ik heb werkelijk geen idee.” zegt Carlijn.

“Volgens mij zei ze net dat we het zelf moeten bedenken.” geeft Ursila aan.
“Oh ja. Dat is waar.” zegt Marieke, “Ik schiet het wel voor en dan declareer ik het.”

Carlijn geeft aan:
”Ik ga ophangen.
Ik wens jullie veel succes.
En wordt vervolgd!”

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.