Apen op mijn schouder

Apen op mijn schouder

 

Bij de afronding van het traject voor leidinggevenden bij Magentazorg

verzorgd door Firijn schreef een van de deelnemers, Tiny Vijn,

dit geweldige verhaal.

Met haar toestemming delen we dit graag met jullie.

 

Een dag van een leidinggevende

Na een heerlijk weekend vrij kom ik uitgerust op de afdeling.

Als ik naar mijn spiegelbeeld kijk zitten er geen apen op mijn schouder.

 

In het kantoor staan een paar teamleden.

Er zijn ziekmeldingen en het rooster is de komende week niet rond.

Onmiddellijk springen er verschillende aapjes op mijn schouder.

En ze zijn met te weinig want iemand heeft zich verslapen. Hup, weer een aap.

Die pak ik meteen even op.

Ik bel wel even met de collega die zich heeft verslapen.

Na het belletje verdwijnt deze aap weer van mijn schouder.

 

Opnieuw komt er een teamlid binnen.

Ze begint te vertellen over de familievete die

escaleerde in een flinke woordenwisseling op de gang.

De dochter moest nota bene weggestuurd worden.

De familievete is niet mijn aap maar

de klacht die ik zie aankomen van de dochter wel.

 

Dan komt de opleider binnen lopen.

Meteen springt er een aap over.

Een aap van een leerling.

Ze heeft haar examen niet voldoende afgerond.

Ik bel met school. Helaas lost dat niet alles op.

De aap blijft dus rustig zitten waar die zit.

 

Even later komt de roosterplanner aanlopen.

Ze heeft een paar flinke apen bij zich

die ze met een gerust hart bij mij achterlaat.

 

Tussen de middag eet ik maar achter mijn bureau.

Want zo kan ik echt niet het restaurant in lopen.

Wat zullen al die mensen wel denken, met al die apen op mijn schouder.

 

Als het tijd is om naar huis te gaan kijk ik even in de spiegel.

De aap van de familievete stuur ik terug naar de familie.

Ik stuur een aanvraag uit op TIM over het rooster,

dan kan die aap ook hier blijven.

De aap van de leerling zet ik op mijn bureau.

Ik overleg morgenvroeg wel met HRM.

 

Als ik mijn sleutels pak komt er iemand uit mijn team binnengelopen.

“Heb je nog even tijd voor mij?”

Zij is nog maar net bij ons gestart,

maar geeft nu aan dat ze per direct wil stoppen.

Ze zit nog in haar proeftijd.

Onmiddellijk springt er een reusachtige aap op mijn schouder.

De komende vakantietijd zou zij 21 nachtdiensten werken.

Helaas hoort deze aap wel op mijn schouder.

Dus die neem ik mee naar huis.

 

’s Nachts slaap ik onrustig.

Die aap ligt de hele tijd in de weg.

 

Reflectie van Tiny: “Ik ben me, door de training,

bewust geworden van de apen die de hele dag op mijn schouders springen.

Ik kies er steeds bewuster voor welke aap ik op mijn schouders laat

en welke ik terugstuur naar waar ze thuishoren.

En soms lukt het me om de apen even op mijn bureau te parkeren

voor de volgende dag, jammer genoeg lukt dat nog niet altijd.”

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Boosterdag voor teamcoaches

16 juni 2023

Samen werken aan de gewenste teamcultuur

Samen werken aan de gewenste teamcultuur

 

Vol trots presenteren vier collega’s hun top 3 aan hun collega’s.
Ze hebben met elkaar gesproken over de ongeschreven regels van het team.

In hun top 3 één ongeschreven regel waar ze vanaf willen:
‘drukte is bij ons een goed excuus om afspraken niet na te komen.’

Daarnaast twee ongeschreven regels waar ze trots op zijn
en die ze graag willen koesteren:
1. We helpen elkaar, ook ongevraagd
2. Als extra inspanningen nodig zijn dan leveren we die zonder aarzelen.

“Hebben jullie vragen? Wil je nog iets ter discussie stellen?” check ik bij de andere collega’s.
Er worden een paar goede vragen gesteld.
Er wordt niks ter discussie gesteld.

De geschetste teamcultuur vindt iedereen heel herkenbaar.

Het goede voorbeeld

Ik zie Harold, de nieuwe leidinggevende, aarzelen.
Als niemand meer iets zegt, neemt hij het woord.

“Nou, ik wil het wel over die extra inspanningen hebben.
Ik heb daar tot twee jaar geleden veel mee geworsteld.
Ik werkte, net als nu, in een omgeving waar het heel normaal was
om altijd bereikbaar te zijn, in het weekend je mail te beantwoorden
en op je vrije dag gewoon je telefoon op te nemen.
Nee zeggen tegen een klus voelde ook niet als een optie.
Als iedereen het zo doet, dan doe je daar gewoon in mee.
Ik zie jullie dat ook regelmatig doen.
Ik heb daar voor mezelf over nagedacht.
Ik besloot dat ik daar niet gelukkig van werd.
Nu begrens ik meer en beter.
En soms zeg ik dan ook nee.
Ik hoop dat jullie daar ook wat zorgvuldiger over na gaan denken.”

Aaaah, een leidinggevende naar mijn hart.
Prachtig voorbeeldgedrag.

Het team is er even stil van.

Een ander geluid

Martijn is de eerste die reageert.
“Nou, ik vind het bij ons nog wel meevallen eigenlijk.
Ik vind mijn werk ook gewoon heel leuk,
dus ik vind het geen straf om extra te werken.”

Op de achtergrond verstrakken er een paar gezichten.
Martijn houdt verder zijn mond.

Hoe kijkt iedereen hier naar?

“Martijn, ben je benieuwd hoe het voor andere collega’s werkt?” vraag ik.
“Euh.. ja natuurlijk”.
Het blijft weer stil.

Ik kijk hem verwachtingsvol aan. Dat helpt.

“Hoe werkt dat voor jullie? Wie herkent die worsteling van Harold?” vraagt Martijn.

Er ontstaat een open gesprek met ruimte voor verschil en een goeie dosis nieuwsgierigheid.

Prachtige voorzet van de leidinggevende.
Daar mogen er wat mij betreft meer van zijn.

 

Wil je hulpmiddelen bij het bespreekbaar maken van kleine en grote olifanten in teams?
Wij ontwikkelden een nieuw teamspel: Olifant in de kamer. Klik hier om het te bestellen.

Op 23 augustus organiseren we een trainingsdag rond de werkvormen bij onze beide spellen (het spel der ongeschreven regels en Olifant in de kamer), voor een eenmalig aantrekkelijke prijs. Klik hier voor meer informatie.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Plassen met de deur open

Plassen met de deur open

 

“We zijn in dit team zo relaxed met elkaar….
We plassen zelfs met de deur open!”
De mond van de nieuwe manager valt nog net niet open.
Ze kijkt zo neutraal mogelijk.

Ik kan het niet laten om heel hard te lachen.
“Je kan ook overdrijven met je harmonie!” flap ik eruit.
Alsof het delen alleen niet voldoende overtuigend was
krijg ik even later een ongevraagde demonstratie.
Er wordt geplast met de deur open.
Waar ik bij ben, waar de nieuwe manager bij is!

Ongeschreven regels

“Wen er maar aan. Dit zijn onze manieren”
lijken ze daarmee te zeggen.

Ze zonnen ook met de shirtjes uit
Als het pauze is en de zon schijnt.
Op het dakterras.

Helaas kan dat nu niet meer.
Want de ruimte grenzend aan het dakterras
is een speelruimte voor de kinderen geworden.

Ze missen de verbondenheid in het team
nu die ruimte verdwenen is.
Er wordt over geklaagd.

Ze kampen bovendien
met behoorlijke personeelstekorten,
waardoor ze zich een slag in de rondte werken.
Ook daarom zien ze elkaar minder.

Een beetje minder lijkt me heel gezond,
hoor ik mezelf denken.
Ik ben benieuwd wat de nieuwe manager denkt.

Een harmonieteam

Dit is een harmonie team in haar zuiverste vorm.
Het team deelt dezelfde hobby’s, meningen en humor.
Werk en privé lopen door elkaar
en de verbondenheid kent nauwelijks grenzen.

Je vraagt je misschien af of ze nog aan werken toekomen.
Of ze niet al hun tijd aan elkaar besteden.

Dat is niet het geval.

De sterke normen die er zijn in dit team
over hoe je je hoort te gedragen
Werken ook door op het professionele gebied.
Op een positieve manier.

Teamnormen

De kwaliteitsnorm is hoog.
Heel hoog.
Daar hoeven ze het niet met elkaar over te hebben.
Die norm is voelbaar.
En zoals dat gaat met normen in harmonieteams,
houdt iedereen zich eraan.

Nu het zo druk is,
zet iedereen een stap extra.
Vanzelfsprekend.
Er wordt op elkaar gelet.
Gaat het nog wel goed met iedereen?
Kunnen we elkaar helpen?

Precies wat je van een team mag verwachten
wanneer de druk hoog is.

Als zo’n team klaagt over gebrek aan verbondenheid,
Kun je er maar beter naar luisteren.
Want als die situatie te lang duurt,
gaan ze mopperen.

En een mopperend harmonieteam.
Dat wil je niet.
Dan krijg je een mopperend front.

Wel even kijken waar de professionele grenzen liggen.
Er zijn vast alternatieven voor topless zonnen
en plassen met de deur open.

Wil je hulpmiddelen bij het bespreekbaar maken van kleine en grote olifanten in teams?
Wij ontwikkelden een nieuw teamspel: Olifant in de kamer. Klik hier om het te bestellen.

Op 23 augustus organiseren we een trainingsdag rond de werkvormen bij onze beide spellen (het spel der ongeschreven regels en Olifant in de kamer), voor een eenmalig aantrekkelijke prijs. Klik hier voor meer informatie.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Als teams zich gedragen zoals hun klanten

Als teams zich gedragen zoals hun klanten

 

“Pardon?” hoor ik mezelf nog net niet hardop zeggen.

Dit is al de derde keer dat ik teamleden
gesprekken met hun cliënten hardop hoor herhalen
terwijl ze allerlei scheldwoorden gebruiken.

Ze werken met autistische jongeren
die om allerlei redenen niet meer thuis kunnen wonen.
Het is een pittige doelgroep.
Er is regelmatig grensoverschrijdend gedrag
en er zijn in toenemende mate escalaties.

Ik besluit nog niet direct in aannames te schieten
en eerst een checkvraag te stellen.
“Gebruiken jullie woorden als kut, klote en tyfus
ook echt in gesprekken met cliënten?”

“Ja, ik wel eigenlijk”, zegt Ronan
“Daardoor heb ik ook makkelijker aansluiting.”
“Ik ook”, vult Levi aan.
“Je levelt toch echt makkelijker als je hun taal spreekt.”
De rest knikt mee.

Geen anders denkenden hier, is mijn conclusie.
Althans niet op het eerste gezicht.
Ik kan vandaag ook geen teamleider aankijken.
Die zit ziek thuis.

Is het nodig?

“Is het nodig dat jullie dezelfde taal spreken en levelen?
Het is natuurlijk niet mijn vak,
maar ik zou denken dat ze een volwassene tegenover zich moeten hebben
die zich juist anders positioneert dan zij.
Dat lijkt mij nodig om cliënten overtuigend te kunnen begrenzen.
En dat is hard nodig, hoor ik jullie zeggen.”

Het blijft even stil.

“Ja, goede vraag.” zegt Marieke na een tijdje.

“Is het een discussie waard?” vraag ik.
“Nou, wat mij betreft niet.” zegt Joeri.
Ronan en Levi knikken bevestigend.
Daarmee lijkt het klaar.
De rest blijft in zijn hok.

Het andere geluid

“Geldt dat voor iedereen?” vraag ik.
“Nee, voor mij dus niet”, zegt Marieke,
“Ik vind het wél een discussiepunt.
Ik vraag me af of we misschien juist escalaties kunnen voorkomen
als we niet altijd vriendjes hoeven te worden met de cliënten.”
Milan reageert: “Ja, daar ben ik het mee eens. Ik vind het zeker een discussie waard.”

Parallelle processen

“Mag ik nog wat meer vertellen over wat er zou kunnen spelen in jullie team?” vraag ik.
“Graag” reageert Ronan.
“Wat je vaak ziet gebeuren is dat teams gedrag uit hun omgeving overnemen: andere teams waarmee je samenwerkt, het directieteam,
maar ook de klanten, patiënten of cliënten.
Heb je met grensoverschrijdend gedrag te maken in je cliëntengroep,
dan zie je vaak dat ook in het team dat met die cliëntengroep werkt grenzen vervagen. Je wordt dus als het ware besmet met dezelfde patronen”

“En jij denkt dat dat bij ons ook aan de orde is?” vraagt Manon.
“Dat is bij ons zeker aan de orde” merkt Milan zacht en droogjes op.
Zijn buurvrouw, Maria, gniffelt erom.

Ronan heeft de opmerking van zijn collega duidelijk niet gehoord en zegt
“Nou, dat vind ik wel erg overdreven.”
“Hebben jullie de opmerking van Milan gehoord?” check ik.

“Nee” zegt Ronan. “Milan, trek je bek eens wat harder open jongen.”

Hier-en-nu

“Nou dit dus.” zeg ik droogjes.
Ik kijk rond.

Er wordt hard gelachen.
Dat is een teken dat er kwartjes vallen.

“Nee, maar even serieus….” zegt Manon.
“Hier moeten we wat mee hoor.
Ik vind het zo herkenbaar.
We willen veel te graag vriendjes worden.
Volgens mij zit daar de kern van het probleem!”

Verbinden

Als er niemand reageert, gaat ze verder met overtuigen.
Ik onderbreek haar.
“Manon, ben je benieuwd of meer collega’s jouw mening delen?”
“Eeuh, ja natuurlijk.”
“Dan zou ik een toetsvraag stellen in plaats van nog meer overtuigen.”
“Oh ja, ha ha! Euh wie herkent wat ik zeg?”
Er gaan meerdere handen omhoog.
Vooral van mensen die zich tot nu toe afzijdig hielden.

“Is het de moeite waard om deze theorie met elkaar te verkennen?” vraag ik.
Kun je je hand opsteken als je daar voor bent?
Alle handen gaan in de lucht.

 

Wil je verder geinspireerd worden? We organiseren op 24 juni iets bijzonders, samen met Annelies Meijers.
Een klein, intiem event voor teamcoaches. Met vakidioten die gul hun kennis en kunde delen en samen met jou gaan spelen rond het thema ’tegenbewegingen in teams’.

Kom je ook?! Klik hier voor meer informatie en inschrijven.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Als na de teamsessie iedereen wakker ligt

Als na de teamsessie iedereen wakker ligt

 Ik rond het telefoongesprek met de leidinggevende al bijna af
als ze terloops nog opmerkt
“Misschien ook nog goed om te weten dat mensen wakker
hebben gelegen van de vorige bijeenkomst.”

Bij mij gaan de alarmbellen af.

“Wakker gelegen, hoe bedoel je?” vraag ik.
“Nou, ik heb veel mensen gesproken die aan het einde van de dag
heel tevreden waren en toen ze er thuis over gingen nadenken
toch met een naar gevoel bleven zitten.
Dan weet je dat in ieder geval.”

Een goede bijeenkomst

Hmmm..
Ken je dat?
Je hebt op zich een prima eerste bijeenkomst gehad.
Er zijn een paar spannende onderwerpen besproken.
Er is feedback aan elkaar gegeven.
Dat gebeurde eerder nog niet.

Een mooie oogst.
Aan het einde leek iedereen tevreden.

Tot ze echt gingen nadenken over de feedback
en er allerlei aannames en gevoelens bij ze op kwamen.

 

Ik realiseerde me dat ik iets had laten liggen de vorige keer.
Ik had ze niet voorbereid op wat naar alle waarschijnlijkheid
met hen zou gebeuren zodra ze thuiskwamen.

Zodra ik het team de volgende keer tref merk ik de spanning op.
Schouders zijn opgetrokken, nerveuse blikken, hoge ademhaling.
Er wordt weinig gelachen.

Normaliseren

Ik besluit daarom te starten met de uitleg
die ik eerder had moeten geven.
Over wat er vaak gebeurt als je feedback krijgt.
Resultaten uit breinonderzoek laten zien dat we in een soort ERROR modus schieten zodra we kritische feedback ontvangen.
Al onze defensiemechanismen gaan aan.
Ons primaire brein wordt actief.

Dat is heel normaal.
Vervolgens gaan we op een rustiger moment nadenken
over wat we hebben gehoord.

En daar gaat het soms mis.
Want wat wij hebben gehoord
is niet altijd wat er is gezegd.
Je kunt je voorstellen dat je in een ERROR stand
minder goed kunt luisteren.

Vervolgens is je verhaal misschien niet compleet.
Dus vul je dat zelf verder in.
We doen allerlei aannames over wat de ander bedoelde.
En daar kunnen we ons vervolgens heel druk over maken.

Ik beschrijf in mijn uitleg dat mensen soms
hele Hollywoord-scenario’s in hun hoofd maken.

Aannames checken

De teamleden herkennen mijn verhaal.
Dan vraagt Minke:
“Maar wat kun je daar nu aan doen?”

“Het helpt in ieder geval als je je realiseert dat dit gebeurt.
En wat je nu kunt doen is de aannames die je hebt gedaan bij elkaar toetsen.
Dus misschien kunnen jullie beginnen met elkaar vragen te stellen
Of jouw invulling delen en checken of die klopt.”

Minke begint:
“Ik heb inderdaad flink wakker gelegen.
En als je het zo zegt is dat inderdaad niet zo slim.
Maar ik wil graag iets aan Selma vragen.
Jij zei vorige keer dat je wilde dat meer mensen hun mond
open zouden doen. Wil je dat ik altijd wat zeg?
Want ik merk dat ik dat lastig vind. Ik moet soms
even nadenken en dan zijn jullie al zo snel met jullie antwoorden.
Verwacht je van mij dat ik mee kan in dat tempo?”

De spanning zakt

Selma geeft haar uitgebreid antwoord.
Langzaam zie ik de schouders van Minke zakken.
Ze lijkt oprecht opgelucht.

Langzaam zakt de spanning in het team.
Worden er over en weer vragen aan elkaar gesteld.
Verwachtingen helder gemaakt.
Ze spreken met elkaar af dat ze elke week een aanname
die ze hebben toetsen bij een collega.
Tevreden gaat iedereen naar huis.

Ze zullen vast ook nu weer nadenken over
feedback die ze hebben gehad.
Maar ze weten nu hoe ze verder kunnen.

 

 

Wil je verder geinspireerd worden? We organiseren op 24 juni iets bijzonders, samen met Annelies Meijers.
Een klein, intiem event voor teamcoaches. Met vakidioten die gul hun kennis en kunde delen en samen met jou gaan spelen rond het thema ’tegenbewegingen in teams’.

Kom je ook?! Klik hier voor meer informatie en inschrijven.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.