Hoe blije kuikens tegenspraak organiseren in hun team

by | 30 maart 2021 | Patronen doorbreken, Teaminterventies, Teamklimaat

Blije kuikens in teams

 

“Nou, ze heeft er zin in” zegt Lenny cynisch.
Met een schuin oog kijkt ze naar Wilma
die met haar armen over elkaar
en een norse uitdrukking is gaan zitten.

 

We hebben een teambijeenkomst met een verpleegkundig-team
waar de samenwerking niet optimaal verloopt.
Gelukkig mag het live deze keer.

Wilma is tijdens de vorige online-bijeenkomst (uit ons laatste blog)
door de rest van het team genegeerd
toen ze een kritische opmerking plaatste.
Dus ik snap wel dat ze niet overloopt van enthousiasme.

Wat gebeurt er allemaal?

Ik vraag of iedereen voor 100% aanwezig kan zijn.
“Hmpf”, doet Wilma, “ik heb natuurlijk wel wat beters te doen.”

Lenny de leidinggevende kijkt hulpeloos mijn kant op.
Ze had al aangegeven dat ze opzag tegen deze teambijeenkomst.
Ze was bang dat Wilma de boel zou verstieren.
Blijkbaar gebeurt er precies waar ze bang voor was.

Ondertussen zie ik Eliah en Nora een blik uitwisselen.

“Kunnen jullie je blik ondertitelen, Eliah en Nora?“ vraag ik.
Eerst kijken ze me verbaasd aan.
Wanneer ik stil blijf begint Eliah te praten:
“Tja, zo gaat het nu bijna altijd, zo vermoeiend”
Eliah kijkt Nora en Lenny aan en haalt zijn schouders op.
“Dit schiet dus niks op”

Help, het wordt spannend!

Ik voel de stress in mijn lijf schieten.
Als ik dit al voel, dan voelt Wilma dit vast nog veel erger.
“Snapt iemand wat Eliah bedoelt?” vraag ik terwijl ik de groep rond kijk.

“Nou gewoon, dat we allemaal enthousiast zijn en
dat zij het weer verpest” zegt Lenny.
Nora knikt driftig mee.
“Je zegt zij, volgens mij zit ze hier. Kun je het tegen haar zeggen Lenny?” vraag ik.

Lenny begint ongemakkelijk op haar stoel te schuiven.
Dat snap ik goed, want de spanning is goed voelbaar.

“Nou ja” begint Lenny. “Wat wel een beetje lastig is, is
dat elke keer als we lekker bezig zijn
of een goed idee hebben, dan ben jij dat niet.
Dat vind ik wel vermoeiend”

De andere kant van het verhaal

“Wat?!” zegt Wilma kwaad.
“Ik krijg niet eens de kans om iets te zeggen.
Jullie luisteren nooit of laten me niet eens uitpraten.
Dan moeten jullie het zelf maar weten.
Als jullie die patiënten planning zelf willen doen prima.
Ik ben het niet van plan, ik zou niet weten hoe en wanneer”.

“He wat? Patiënten planning zelf doen?” vraagt Eliah.
“Daar weet ik niets van”

“Dat heb ik toch echt vorige keer aangegeven,
maar jullie wilden niet naar me luisteren.” raast Wilma door.

“Ervaar je dat dit vaker gebeurt?” vraag ik Wilma.

“Regelmatig, dan luisteren ze niet.
Om er een paar maanden later achter te komen
dat ik helemaal gelijk had. 
Het lijkt wel niet door te dringen wat ik zeg.”
Zegt Wilma schouderophalend.

“En nu?” vraag ik.

“Dit helpt in ieder geval niet” zegt Nora.
“Ik heb helemaal nog niet gehoord dat we de
patiënten planning zelf moeten doen.
Als ik heel eerlijk ben luister ik vaak niet echt meer als Wilma gaat praten.”

Ik wijs alleen even naar Wilma.

De eerste stap

Gelukkig, herpakt Nora zich.

“Oké Wilma. Laat ik heel eerlijk zijn.
Ik luister niet altijd als je iets zegt.
Ik word er namelijk een beetje moe van.
Het lijkt alsof we het nooit goed doen.
En als we denken dat we lekker bezig zijn
dan heb jij altijd wel iets wat niet goed is.
Dat vind ik jammer.”

Het blijft even stil.
Wilma slikt.
Nora kijkt naar haar schoenen.
Het is nog fragiel,
maar het lijkt of er ruimte komt.

De driedeling in teams

Dus stel ik voor om een werkvorm te doen.
“Deze werkvorm gaat over de driedeling in teams.
Natuurlijke rollen in die in elk team zichtbaar zijn
namelijk: trekkers, volgers en rebellen.
En de kwaliteiten en de valkuilen van deze rollen.
Misschien kunnen jullie met elkaar in gesprek gaan
over hoe jullie ervoor kunnen zorgen
dat jullie elkaars kwaliteiten juist benutten.
In plaats van op elkaars irritatie te werken.”

Even later delen ze met elkaar
wat ze nodig hebben van elkaar nodig 
om de kwaliteit van alle rollen goed tot z’n recht te laten komen.

Wilma krijgt nu eindelijk echt de ruimte van het team
om de wens uit te spreken dat haar opmerkingen worden meegenomen.
Meer mensen staan op die aangeven zich soms niet gehoord te voelen.
Het team spreekt af meer oog en oor te hebben voor kritische noten.
Onder voorwaarde dat het constructief gebeurt.

Ze zijn vaak een stel blije kuikens met elkaar.
Hartstikke mooi, maar in al het enthousiasme
zien ze regelmatig iets over het hoofd.
Ze spreken met elkaar af hoe ze in het overleg
ruimte inbouwen voor de opmerkingen van Wilma.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wil je ook leren hoe je met simpele, luie interventies soms veel meer voor elkaar krijgt in teams? Met minder energie meer bereiken? Kom dan in februari naar onze training ‘luie teamcoaching met grote impact’. Klik hier voor meer informatie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Slimme interventies

Wil je meer slimme teaminterventies leren?
In onze driedaagse training ‘luie teamcoaching met grote impact’
leer je hoe je met minder energie teams naar grote hoogtes coacht.

Haat-liefde verhouding met groepen

Heb je moeite met deelname aan groepen, zelfs als teamcoach? Leer waarom deelname aan groepen spanning oproept en ontdek waardevolle inzichten om ermee om te gaan.

De kunst van nee zeggen: Lessen uit mislukte teamcoaching

Een zeer leerzame ervaring uit onze carrière: We namen een opdracht aan voor teamcoaching in een onderwijsinstelling. Ondanks ons initiële enthousiasme, bleek de opdracht problematisch omdat we verschillende waarschuwingssignalen tijdens de contractfase over het hoofd zagen. De belangrijkste les die we hieruit trokken, is dat we als consultants altijd bereid moeten zijn een opdracht te weigeren als de voorwaarden voor succes niet aanwezig zijn. We beschrijven vijf ‘alarmbellen’ die we negeerden en hoe dit leidde tot een onbevredigend resultaat. We leerden het belang van scherp contracteren en het serieus nemen van waarschuwingssignalen.

Teamcoaching zonder drijfverentests

Bij onze teamcoaching gebruiken wij geen drijfverentests. Dit komt omdat dergelijke tests niet altijd inzicht geven in de samenwerking en interactie binnen een team. Wij geloven dat de groep sterker is dan het individu en richten ons op de teamdynamiek. Teams conformeren zich aan de geschreven en ongeschreven regels van het team, en duurzame verandering ontstaat door de interactie te coachen in plaats van individuen. Het doel is dat teams zelf verantwoordelijkheid nemen voor feedback en aanspreken, waardoor de verandering voortduurt ook als de coach weg is. Door respectvol terug te leggen wat bij de organisatie, leidinggevende of team hoort, kunnen wij het meest betekenen voor een team.

Kleine stappen met grootse effecten

Tijdens een training voor interne teamcoaches oefenen deelnemers met luie teaminterventies en het geven van scherpe feedback. Ze kiezen een focuspunt en vertalen dit naar concrete stappen. Dit proces helpt bij het tonen van lef, het geven van gerichte feedback, en het creëren van succeservaringen door kleine, haalbare stappen. Zo blijft verandering leuk en makkelijk, wat zorgt voor blijvende resultaten.

bestel