No contract, no glory

No contract, no glory

by | mei 31, 2022 | Luie teamcoaching, Teaminterventies

 

Teamcoaches en leidinggevenden zijn vaak ontzettend blij
met de luie interventies die we hen leren.
Ze geloven oprecht dat teams er meer duurzaam van gaan groeien.
Bovendien scheelt het bakken met energie als je deze interventies in de vingers krijgt.

Er is ook nog een addertje onder het gras.
Na al het enthousiasme over de aangeleerde interventies,
krijgen we steevast deze vraag:
“Teams hebben allerlei verwachtingen van mij.
Het voelt ongemakkelijk om daar niet (meer) aan te voldoen.
Ik verwacht weerstand en ontevreden teams.

Teams willen graag dat jij ‘lastige’ zaken voor ze opknapt.
Daarom hebben ze immers jouw hulp ingevlogen en
daar word je ook nog voor betaald.
Is het dan wel slim om interventies in te zetten
waarbij vooral dat team aan de bak moet
en jij dus niet op allerlei zaken ingrijpt?”

Door schade en schande ontdekten wij hoe belangrijk een goed contract is.
Een contract met de opdrachtgever
en zeker ook met het team waarmee we gaan werken.

Zodat ze precies weten wat we wel en ook niet komen doen.

“Hoe doen jullie dat dan?” is meestal de vervolgvraag.

Nou, zo ongeveer …..

De start van een traject

Als ik eens rondkijk in de groep valt me iets op.
Het lijkt wel of mensen hun adem inhouden.
Ook zie ik opgetrokken schouders en gespannen gezichten.
Ook ik houd mijn adem in en
ik moet moeite doen om mijn voeten te blijven voelen,
Ik voel de spanning die van de lijven af te lezen is ook in mijn lijf.

Het telefoongesprek dat ik voerde met de teamleider
van dit team was heel ontspannen.
Er lijkt niet zoveel aan de hand te zijn in het team.
Dus kan ik deze spanning niet helemaal goed plaatsen.

Hmm, eerst de bovenstroom op orde brengen dan maar.
Misschien kan ik de spanning wat wegnemen door mijn rol
als teamcoach helderder te maken.
Vaak hebben teamleden geen idee wat ze kunnen verwachten.

Dus heet ik iedereen van harte welkom.
Leg uit welk programma ik in gedachten heb.
Wat de leidinggevende en mij betreft kunnen zij
meebepalen waar het deze dag over moet gaan.
Mogen ze versnellen of vertragen waar ze dat nodig vinden.
Ik wil graag dat ze het als hun teamdag ervaren.
Niet als mijn feestje.

Ik vraag ze om deze dag goed voor zichzelf te zorgen.
Dat ze af en toe bij zichzelf checken hoe het gaat.
Ook vraag ik om aan te geven als er behoefte is aan een pauze.

Er worden wat blikken gewisseld.
Op stoelen geschoven.

Mijn rol als teamcoach

Dan leg ik iets uit over mijn rol.
Ik leg het verschil uit tussen een teamcoach,
een facilitator en een trainer (meer hierover lees je hier)

Ik vraag ze om hun invloed te pakken waar dit kan
en niet op mij te gaan zitten wachten.
Als ik vertrokken ben moeten ze het tenslotte ook zonder mij doen.

Zoals bijna altijd stelt iemand de volgende vraag:
“Als je ons laat gaan,
dan kunnen we uren praten zonder besluiten te nemen.” zegt Coen.
Een aantal teamleden knikken instemmend.
“Dus jij gaat niet ingrijpen als dat gebeurt?” Nou lekker dan.”

“Ik zal inderdaad niet zomaar ingrijpen.
Uiteraard zal ik er samen met jullie voor waken
dat het klimaat voor iedereen oké is.

Wat ik wel zal doen als gebeurt wat jij beschrijft
is jullie uitdagen om jullie eigen patronen te zien
en deze zelf bespreekbaar te maken.
Door interventies te doen en ook door verschillende werkvormen in te zetten.
Dat kan betekenen dat het soms even spannend wordt.
Dat vind ik eerlijk gezegd heel normaal.

Is het voor jullie oké als ik jullie help om jullie eigen patronen sneller te zien en te benoemen en jullie vervolgens tips geef die jullie helpen om je doelen te halen?”

Bijna alle handen gaan omhoog.

Eerste positieve signalen herkennen

“Ik merk dat ik het nog een beetje vaag vind” zegt Erin
Hoe gaan we dan merken dat het beter gaat? Kunnen we ook af en toe even evalueren hoe het gaat deze dag?”

“Ik ben blij dat je het zegt. Dit is precies wat ik bedoel met zelf je invloed pakken. Laten we aan het einde van de ochtend en halverwege de middag even stilstaan bij wat jullie op dat moment bereikt hebben en of jullie op de goede weg zitten. Zullen we dat afspreken? Mag ik handen zien als je met deze afspraken instemt?”

Alle handen gaan nu omhoog.

“Zijn er nog andere wensen waar ik rekening mee kan houden?” vraag ik.
“Of zullen we aan de slag gaan?”

“Ik merk dat ik er nu zin in krijg” geeft Sonja aan “Dus laten we beginnen”.

Als ik rond kijk zie ik dat de spanning nog niet helemaal is verdwenen,
maar de hoge schouders zijn wat gezakt en er wordt, gelukkig, weer geademd.
Hoewel er niet echt iets aan de hand leek te zijn in dit team
was er wel degelijk spanning ingeslopen.

Achteraf bleek dat er flink gespeculeerd was over hoe het zou kunnen gaan.
Best logisch dat mensen dan gespannen zijn bij de start.

Wat ons betreft dus extra belangrijk om aandacht te besteden
aan jouw rol als teamcoach.
En helder te zijn over wat het team wel en
wat vooral ook niet van jou kan verwachten.

 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Boosterdag voor teamcoaches

24 juni 2022

Als teams zich gedragen zoals hun klanten

Als teams zich gedragen zoals hun klanten

by | apr 6, 2022 | Grensoverschrijdend gedrag, Luie teamcoaching, Patronen doorbreken, Teaminterventies

 

“Pardon?” hoor ik mezelf nog net niet hardop zeggen.

Dit is al de derde keer dat ik teamleden
gesprekken met hun cliënten hardop hoor herhalen
terwijl ze allerlei scheldwoorden gebruiken.

Ze werken met autistische jongeren
die om allerlei redenen niet meer thuis kunnen wonen.
Het is een pittige doelgroep.
Er is regelmatig grensoverschrijdend gedrag
en er zijn in toenemende mate escalaties.

Ik besluit nog niet direct in aannames te schieten
en eerst een checkvraag te stellen.
“Gebruiken jullie woorden als kut, klote en tyfus
ook echt in gesprekken met cliënten?”

“Ja, ik wel eigenlijk”, zegt Ronan
“Daardoor heb ik ook makkelijker aansluiting.”
“Ik ook”, vult Levi aan.
“Je levelt toch echt makkelijker als je hun taal spreekt.”
De rest knikt mee.

Geen anders denkenden hier, is mijn conclusie.
Althans niet op het eerste gezicht.
Ik kan vandaag ook geen teamleider aankijken.
Die zit ziek thuis.

Is het nodig?

“Is het nodig dat jullie dezelfde taal spreken en levelen?
Het is natuurlijk niet mijn vak,
maar ik zou denken dat ze een volwassene tegenover zich moeten hebben
die zich juist anders positioneert dan zij.
Dat lijkt mij nodig om cliënten overtuigend te kunnen begrenzen.
En dat is hard nodig, hoor ik jullie zeggen.”

Het blijft even stil.

“Ja, goede vraag.” zegt Marieke na een tijdje.

“Is het een discussie waard?” vraag ik.
“Nou, wat mij betreft niet.” zegt Joeri.
Ronan en Levi knikken bevestigend.
Daarmee lijkt het klaar.
De rest blijft in zijn hok.

Het andere geluid

“Geldt dat voor iedereen?” vraag ik.
“Nee, voor mij dus niet”, zegt Marieke,
“Ik vind het wél een discussiepunt.
Ik vraag me af of we misschien juist escalaties kunnen voorkomen
als we niet altijd vriendjes hoeven te worden met de cliënten.”
Milan reageert: “Ja, daar ben ik het mee eens. Ik vind het zeker een discussie waard.”

Parallelle processen

“Mag ik nog wat meer vertellen over wat er zou kunnen spelen in jullie team?” vraag ik.
“Graag” reageert Ronan.
“Wat je vaak ziet gebeuren is dat teams gedrag uit hun omgeving overnemen: andere teams waarmee je samenwerkt, het directieteam,
maar ook de klanten, patiënten of cliënten.
Heb je met grensoverschrijdend gedrag te maken in je cliëntengroep,
dan zie je vaak dat ook in het team dat met die cliëntengroep werkt grenzen vervagen. Je wordt dus als het ware besmet met dezelfde patronen”

“En jij denkt dat dat bij ons ook aan de orde is?” vraagt Manon.
“Dat is bij ons zeker aan de orde” merkt Milan zacht en droogjes op.
Zijn buurvrouw, Maria, gniffelt erom.

Ronan heeft de opmerking van zijn collega duidelijk niet gehoord en zegt
“Nou, dat vind ik wel erg overdreven.”
“Hebben jullie de opmerking van Milan gehoord?” check ik.

“Nee” zegt Ronan. “Milan, trek je bek eens wat harder open jongen.”

Hier-en-nu

“Nou dit dus.” zeg ik droogjes.
Ik kijk rond.

Er wordt hard gelachen.
Dat is een teken dat er kwartjes vallen.

“Nee, maar even serieus….” zegt Manon.
“Hier moeten we wat mee hoor.
Ik vind het zo herkenbaar.
We willen veel te graag vriendjes worden.
Volgens mij zit daar de kern van het probleem!”

Verbinden

Als er niemand reageert, gaat ze verder met overtuigen.
Ik onderbreek haar.
“Manon, ben je benieuwd of meer collega’s jouw mening delen?”
“Eeuh, ja natuurlijk.”
“Dan zou ik een toetsvraag stellen in plaats van nog meer overtuigen.”
“Oh ja, ha ha! Euh wie herkent wat ik zeg?”
Er gaan meerdere handen omhoog.
Vooral van mensen die zich tot nu toe afzijdig hielden.

“Is het de moeite waard om deze theorie met elkaar te verkennen?” vraag ik.
Kun je je hand opsteken als je daar voor bent?
Alle handen gaan in de lucht.

 

Wil je verder geinspireerd worden? We organiseren op 24 juni iets bijzonders, samen met Annelies Meijers.
Een klein, intiem event voor teamcoaches. Met vakidioten die gul hun kennis en kunde delen en samen met jou gaan spelen rond het thema ’tegenbewegingen in teams’.

Kom je ook?! Klik hier voor meer informatie en inschrijven.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Teamcoaching vanuit je onderbuik

Teamcoaching vanuit je onderbuik

by | mrt 7, 2022 | Luie teamcoaching, Teaminterventies

 

“Ik kan mijn vinger er niet achter krijgen, maar er klopt iets niet.”  zei één van de deelnemers aan onze training ‘luie teamcoaching met grote impact’

Ze coachte een managementteam. Op zich maakte het team mooie stappen sinds de coaching. Er wordt meer verbinding gezocht, precies zoals ze wilden. Ze luisteren beter naar elkaar. Stellen elkaar meer vragen. Denken meer met elkaar mee.

Knagend gevoel in je onderbuik

Maar toch…

“Ik mis nog iets.” zegt de teamcoach. “Maar misschien ligt het aan mij, want ik krijg niet concreet benoemd wat ik dan mis. Bovendien zijn zij tevreden dus waar zou ik moeilijk over doen.”

Wij herkennen dat wel. Dat knagende gevoel dat je kan hebben bij een team. Als je kijkt naar de interactie lijken ze alles volgens het boekje te doen. En toch zegt je onderbuik dat ze er meer uit kunnen halen.

Door schade en schande leerden wij naar die onderbuik te luisteren. Ook wanneer de opdrachtgever daar niet om gevraagd heeft.

De ideale interactie

Wat ons helpt als we dat onderbuikgevoel niet goed kunnen onderbouwen?

We visualiseren hoe de interactie van het team er in de ideale situatie uitziet. Dan laten we ze discussiëren over een voor hen essentieel thema. We zetten onze denkbeeldige camera erop en kijken wat we zien.

De meetlat

Dat teamgedrag in de ideale situatie wordt ook wel ‘de meetlat voor gedrag’ genoemd. Deze meetlat is essentieel voor je werk als als manager of als teamcoach.

Los van de wensen van jouw opdrachtgever, team of leidinggevende helpt het om een eigen visie te hebben op die meetlat: Welk gedrag mag je verwachten van dit specifieke team als ze met elkaar praten over die aankomende bezuiniging? Wat zie je nu? Wat mist er dan?

Als er iets in je onderbuik knaagt, is dat vaak omdat er in het hier-en-nu iets gebeurt of juist niet gebeurt wat je wél zou mogen verwachten. Kortom, ze gedragen zich niet volgens de meetlat.

Terug naar onze deelnemer. We nodigden de andere deelnemers uit om het managementteam te spelen in de huidige situatie: keurig netjes volgens het boekje.

Het bracht bij alle deelnemers hetzelfde knagende gevoel: er klopt iets niet, maar wat?

Vervolgens nodigden we hen uit om het managementteam nogmaals neer te zetten. Maar dan nu in de ideale situatie.

Door in discussie te gaan over een aankomende bezuinigingsronde op een manier die je zou mogen verwachten van een managementteam dat haar volle potentieel benut.

Ze deden het niet persé volgens het boekje. ze lieten elkaar niet altijd uitpraten, keken elkaar niet altijd aan en gaven geen feedback volgens de regels.

 

Een team met passie

Maar nu voerden ze wél het gesprek over afdeling overstijgende belangen. Ze legden elkaar het vuur aan de schenen en spraken elkaar aan wanneer eigen belang op de loer lag. 

Ook de directeur nam haar rol. Ze nam positie waar nodig en nam ook verantwoordelijkheid voor de consequenties daarvan.

Nu kon de deelnemende teamcoach concreet maken wat er volgens haar onderbuik miste. Ze kon het team verder helpen door een sluimerend verlangen in het team wakker te schudden en meer uit hen te halen dan ze gevraagd hadden.

Vertrouw dus op je onderbuik. Die vertelt je dat je op onderzoek uit moet gaan. Door de meetlat te visualiseren en die naast de huidige situatie te leggen.

Last but not least…

Vergeet niet te toetsen of jouw meetlat ook die van hen is! Als zij verder willen zoals het nu is, is dat aan hen.

Wil je verder geinspireerd worden? We organiseren op 24 juni iets bijzonders, samen met Annelies Meijers.
Een klein, intiem event voor teamcoaches. Met vakidioten die gul hun kennis en kunde delen en samen met jou gaan spelen rond het thema ’tegenbewegingen in teams’.

Kom je ook?! Klik hier voor meer informatie en inschrijven.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Als na de teamsessie iedereen wakker ligt

Als na de teamsessie iedereen wakker ligt

by | feb 18, 2022 | Teaminterventies

 Ik rond het telefoongesprek met de leidinggevende al bijna af
als ze terloops nog opmerkt
“Misschien ook nog goed om te weten dat mensen wakker
hebben gelegen van de vorige bijeenkomst.”

Bij mij gaan de alarmbellen af.

“Wakker gelegen, hoe bedoel je?” vraag ik.
“Nou, ik heb veel mensen gesproken die aan het einde van de dag
heel tevreden waren en toen ze er thuis over gingen nadenken
toch met een naar gevoel bleven zitten.
Dan weet je dat in ieder geval.”

Een goede bijeenkomst

Hmmm..
Ken je dat?
Je hebt op zich een prima eerste bijeenkomst gehad.
Er zijn een paar spannende onderwerpen besproken.
Er is feedback aan elkaar gegeven.
Dat gebeurde eerder nog niet.

Een mooie oogst.
Aan het einde leek iedereen tevreden.

Tot ze echt gingen nadenken over de feedback
en er allerlei aannames en gevoelens bij ze op kwamen.

 

Ik realiseerde me dat ik iets had laten liggen de vorige keer.
Ik had ze niet voorbereid op wat naar alle waarschijnlijkheid
met hen zou gebeuren zodra ze thuiskwamen.

Zodra ik het team de volgende keer tref merk ik de spanning op.
Schouders zijn opgetrokken, nerveuse blikken, hoge ademhaling.
Er wordt weinig gelachen.

Normaliseren

Ik besluit daarom te starten met de uitleg
die ik eerder had moeten geven.
Over wat er vaak gebeurt als je feedback krijgt.
Resultaten uit breinonderzoek laten zien dat we in een soort ERROR modus schieten zodra we kritische feedback ontvangen.
Al onze defensiemechanismen gaan aan.
Ons primaire brein wordt actief.

Dat is heel normaal.
Vervolgens gaan we op een rustiger moment nadenken
over wat we hebben gehoord.

En daar gaat het soms mis.
Want wat wij hebben gehoord
is niet altijd wat er is gezegd.
Je kunt je voorstellen dat je in een ERROR stand
minder goed kunt luisteren.

Vervolgens is je verhaal misschien niet compleet.
Dus vul je dat zelf verder in.
We doen allerlei aannames over wat de ander bedoelde.
En daar kunnen we ons vervolgens heel druk over maken.

Ik beschrijf in mijn uitleg dat mensen soms
hele Hollywoord-scenario’s in hun hoofd maken.

Aannames checken

De teamleden herkennen mijn verhaal.
Dan vraagt Minke:
“Maar wat kun je daar nu aan doen?”

“Het helpt in ieder geval als je je realiseert dat dit gebeurt.
En wat je nu kunt doen is de aannames die je hebt gedaan bij elkaar toetsen.
Dus misschien kunnen jullie beginnen met elkaar vragen te stellen
Of jouw invulling delen en checken of die klopt.”

Minke begint:
“Ik heb inderdaad flink wakker gelegen.
En als je het zo zegt is dat inderdaad niet zo slim.
Maar ik wil graag iets aan Selma vragen.
Jij zei vorige keer dat je wilde dat meer mensen hun mond
open zouden doen. Wil je dat ik altijd wat zeg?
Want ik merk dat ik dat lastig vind. Ik moet soms
even nadenken en dan zijn jullie al zo snel met jullie antwoorden.
Verwacht je van mij dat ik mee kan in dat tempo?”

De spanning zakt

Selma geeft haar uitgebreid antwoord.
Langzaam zie ik de schouders van Minke zakken.
Ze lijkt oprecht opgelucht.

Langzaam zakt de spanning in het team.
Worden er over en weer vragen aan elkaar gesteld.
Verwachtingen helder gemaakt.
Ze spreken met elkaar af dat ze elke week een aanname
die ze hebben toetsen bij een collega.
Tevreden gaat iedereen naar huis.

Ze zullen vast ook nu weer nadenken over
feedback die ze hebben gehad.
Maar ze weten nu hoe ze verder kunnen.

 

 

Wil je verder geinspireerd worden? We organiseren op 24 juni iets bijzonders, samen met Annelies Meijers.
Een klein, intiem event voor teamcoaches. Met vakidioten die gul hun kennis en kunde delen en samen met jou gaan spelen rond het thema ’tegenbewegingen in teams’.

Kom je ook?! Klik hier voor meer informatie en inschrijven.

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.

Hoe je als team onzichtbaar wordt

Hoe je als team onzichtbaar wordt

by | Jan 10, 2022 | Luie teamcoaching, Teaminterventies

 “Ik weet gewoon niet meer hoe ik het moet doen”
Zegt Angel met haar ogen vol tranen.
“Er komt alleen maar meer bij, er lijkt nooit iets van mijn lijstje af te gaan”.

Ik kijk eens rond hoe andere teamleden hierop reageren.
Het blijft stil.
Ik zie vermoeide gezichten.
Maar niemand lijkt te willen reageren.
Blijkbaar is dat spannend.
Ik merk zelf ook dat ik spanning in mijn lijf heb.
Ik houd mijn adem in.

Dan adem ik door.

En zie ik dat mensen voorzichtig knikken.
Ik besluit om een vraag te stellen.

“Wie herkent wat Angel beschrijft?” vraag ik.

Je bent vaak niet de enige

Alle vingers gaan omhoog.
Niet eens aarzelend.

Angel kijkt haar collega’s vol verbazing aan.
Ze kan haar tranen niet meer binnen houden.

“Ik dacht al wel dat ik niet de enige was
maar ik wist het niet goed. Het voelt steeds zo eenzaam” snikt ze.

Josien, die naast Angel zit, legt even haar arm op de schouder van Angel.
“Nee, hoor. Ik vind het heel frustrerend,
maar mij lukt het ook niet altijd om mijn werk af te krijgen.
En wanneer ik het bespreek met het management
dan krijg ik alleen maar de vraag: wat heb je er zelf al aan gedaan?
Daar ben ik dus mee gestopt.
Ik probeer het zo goed mogelijk zelf op te lossen.
Meestal lukt dat, maar lang niet altijd.”
Josien slaakt een diepe zucht.

Andere collega’s knikken.

Een team dat geen team is

Ik kijk eens rond in dit team verpleegkundigen.
Allemaal betrokken en gedreven professionals.
Maar ik zie vooral individuen. Er is weinig binding.
Dat klopt voor een deel met de opdracht die ze hebben:
Zelfstandig in de wijk met cliënten aan de slag.
Maar iets meer gezamenlijkheid zou helpen.

We besluiten samen om een rondje te maken om
ieders ervaringen van de afgelopen tijd te delen.
Als we die ervaringen samenvatten komt het erop neer dat bijna ieder teamlid
zich in de steek gelaten, gefrustreerd en machteloos voelt.
Iedereen wil graag dingen anders doen,
maar lijkt dat niet voor elkaar te krijgen.
Ieder van hen is in z’n eentje aan het worstelen.

Luie interventies

“Wat valt jullie op als je dit zo hoort?” vraag ik.
“Dat we het allemaal alleen willen oplossen?” zegt Lian.

“En helpt dat?” vraag ik door.
“Nou, blijkbaar niet. Anders hadden we er niet zo bij gezeten” grapt Josien.

“Wat als jullie dit blijven doen?” vraag ik.

“Nou, dan gaan er mensen weg, vallen om
of raken nog gefrustreerder dan ze nu al zijn” zegt Lian nu serieus.

“Dat kunnen we ons helemaal niet permitteren!” roept Josien verschrikt uit.
De rest knikt instemmend.

“Dus wat gaan jullie doen om dat te voorkomen?”

Eerste kleine stap

Er wordt gebrainstormd.
De meest mooie ideeën vliegen over de tafel.
Uiteraard komen meer budget en meer personeel even naar voren.
Gelukkig snappen ze zelf ook wel dat ze beter naar de huidige situatie kunnen kijken.
Want extra budget en extra personeel is er gewoon niet.

Ze concluderen dat ze veel meer als team moeten optrekken.
Met elkaar moeten overleggen hoe ze zaken gezamenlijk aan gaan pakken.

De eerste kleine stap die ze daarvoor gaan zetten?
Elke maandagochtend even met elkaar de bijzonderheden
van de komende week doornemen om elkaar te informeren
en indien nodig te ondersteunen.
Zodat ze in ieder geval niet meer het gevoel hebben er alleen voor te staan.

“Hoe klinkt dit maandagochtend-overleg voor jou Angel?” vraag ik na afloop.

Haar glimlach van oor tot oor zegt mij genoeg. 

Over Firijn

Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.

Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.

In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.

Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.