Boe roepen voelt ongemakkelijk – zeker als je het niet gewend bent.
Mijn neef en ik kijken elkaar geschokt aan,
wanneer de zaal losbarst in BOE! geroep.
We voelen allebei groot ongemak
We hebben te doen met de dame
die zo stoer het podium opgeklommen was.
Ze zingt moedig door,
ondanks het boe geroep.
Dan komt er een man verkleed als Michael Jackson het podium op.
Moonwalkend met een bezem,
veegt hij haar letterlijk het podium af.
Zo doen ze dat hier dus.
Meedogenloos.
We zijn in New York (waar zowel mijn broer als neef wonen),
in het Apollo theater.
Amateur-night.
Wannabe artiesten mogen hier hun kansen komen testen.
Bij binnenkomst krijgen we allemaal een bordje
met boe aan de ene zijde en jeeej aan de ander.
De stand up comedian, die de avond host,
moedigt ons bij de start aan het bordje én onze stem te gebruiken.
“If you think they suck, do them a favour and put them out their misery tonight.”
Niemand lijkt er moeite mee te hebben zijn advies op te volgen.
Zowel de jeeej’s als de boe’s zijn overtuigend.
Ik voel ongemak bij het boe geroep, maar ook fascinatie.
Die host heeft zo gelijk, voel ik aan alles.
Ik denk aan hoe dat in Nederland gaat.
Hoe ik me er altijd aan erger dat iedereen
die ook maar een scheet laat op een podium
een staande ovatie krijgt.
De staande ovatie is al tijden eerder regel dan uitzondering, een bron van verwarring of zelfs ergernis, en schijnbaar ook nog eens typisch. Zo start een artikel in de Volkskrant met de titel Geen staande ovatie is tegenwoordig het vermelden waard.
Ik vraag me, daar in die theaterzaal,
af of ik dit fenomeen ook herken uit organisaties.
Krijgen teams ook voor elke scheet een compliment?
Dat valt misschien wel mee.
Maar er wordt wel te weinig boe geroepen.
Alle leiderschaps- en feedbacktrainingen ten spijt,
worden kritische boodschappen nog steeds eindeloos omwonden
met mooi cadeaupapier en strikken.
Kritische boodschappen worden vaak gegeven met de handrem erop.
Of erger: langzaam in gemasseerd en voorafgegaan door een compliment.
Een staande ovatie, met een norse uitdrukking, zeg maar,
waardoor de ander in totale verwarring achterblijft.
Dat is pas pijnlijk.
Bij het eerstvolgende goede optreden,
schreeuw ik de longen uit mijn lijf.
Daarna komt een man het podium op die stand-up comedy doet.
Het raakt me totaal niet.
Boe geroep zwelt opnieuw aan.
Ik geef me eraan over.
Ik doe mee.
Om het hardst.
Het boe roepen voelde eerst spannend,
en uiteindelijk ook bevrijdend.
Ik realiseer me dat boe roepen alleen oké is,
als je bereid bent daar ten volle de consequenties van te nemen:
je bezorgt de ander een paar ontzettende rotdagen.
(lees ook ons vorige blog over dit thema van consequenties nemen)
En daar zit em net de crux.
Daar zijn we vaak niet bereid toe.
We willen de kritische boodschap wel overbrengen,
we willen dat de ander ernaar luistert,
maar we willen niet dat de ander gaat piepen of pijn heeft.
Ofwel, we willen niet de mogelijke consequenties nemen.
Blijkbaar zit dat in de Amerikaanse cultuur meer ingebakken.
Kunnen we toch nog wat leren van Amerika 😉
Firijn ontgrendelt de kracht van groepen.
Er zit zoveel meer in een soepel werkend team. Meer plezier, meer inzet, meer commitment, meer snelheid en vooral: meer resultaat. In omzet, in klanttevredenheid, in prestaties, in efficiency, in kwaliteit. Om dat er uit te halen, moet je soms wél stevig ingrijpen. En dan heb je aan ons een goeie.
We hebben een behoorlijk afwijkende werkwijze van de meeste andere coaches.
In alles wat we doen nemen we de groep als geheel als uitgangspunt – niet het individu. Omdat we geloven dat échte verandering, verandering die blijft, alleen in de onderlinge dynamiek kan plaatsvinden. Het is de interactie die teams kan bouwen en breken.
Ben je geïnteresseerd geraakt? Aarzel in dat geval niet om contact met ons op te nemen. Wij zijn er voor je. En voor je team.
Leidinggeven aan teamsWil je meer slimme teaminterventies leren? Als leider meer voor elkaar krijgen met minder energie?
Kijk dan eens verder, naar ons trainingsaanbod voor leidinggevenden.
Wanneer biedt teamcoaching een oplossing en wanneer brengt het je juist verder van je doelen af? We schetsen een casus. “We proberen al jaren vooruit te komen met dit teamen we hebben ook al twee keer teamcoaching gehad.Dat heeft eigenlijk helemaal niet...
Soms krijg je als teamcoach zo’n groot cadeau van een van de teamleden.Zo’n cadeau dat het hele teamproces vlot trekt.Dan is het wel handig als je daar meteen iets mee doet. Samen zijn we aan de slag met een team.Dag één ging niet zonder slag of stoot.Sterker...
Vol enthousiasme start Esther in een nieuw team, waar zij als teamleider voor het dilemma staat: meebewegen of doorpakken. Tijdens het eerste overleg stelt ze zich energiek aan het team voor.Ze heeft ook wat lekkers meegenomen. Het team kijkt de kat uit de boom.De...
“Hoe kijk jij naar jouw plek en positie in dit Management Team?Wat is jouw unieke bijdrage?”Vraag ik de HR businesspartner van een gemeentelijk MT Ik voel dat de vraag spannend is om te stellen.Ik begeef me op taboe-terrein. “Ja, dat is een goeie vraag.” zegt...
Wie maakt het besluit? Het team of de leidinggevende? “Het team moet wel een goed gevoel hebben bij dit traject. Als zij er geen vertrouwen in hebben dan werkt het niet.” Een ogenschijnlijk kleine opmerking,toch rinkelen bij mij meteen allerlei alarmbellen.Mijn...