Besluitvorming is hot. Vooral bij teams met gedoe dan.
Daar staat het vaak in de top 3 met ergernissen.
Soms komt er gedoe doordat er stomweg niet is afgesproken
hoe het team besluiten neemt.
Er zijn geen goede afspraken in de bovenstroom.
Veel zien wij dat de afspraken wel duidelijk zijn
maar dat ongeschreven regels in de onderstroom
zorgen voor gedoe rond besluitvorming.
De top 3 van gedoe veroorzakers in de besluitvorming
Deze drie ongeschreven regels rondom besluitvorming komen wij het meest tegen in teams (in managementteams misschien nog wel het vaakst…):
We mogen hier lang praten zonder dat er iemand stuurt op de opbrengst;
Als je niet bij het besluit betrokken bent hoef je het ook niet uit te voeren;
We komen regelmatig achteraf terug op genomen beslissingen.
Een voorbeeld van de eerste kwam ik tegen tijdens een overleg in een artsenteam.
Ze hadden een heldere agenda,
Waarop per punt de duur en doelen stonden beschreven.
Ook leek het alsof iedereen goed voorbereid naar het overleg kwam.
Kortom de randvoorwaarden waren prima op orde.
Tijdens het overleg werd van het ene naar het andere onderwerp gesprongen.
Teamleden maakten regelmatig uitstapjes naar onderwerpen
die “echt heel belangrijk waren om ook nu te bespreken”.
Last but not least, over geen enkel onderwerp werd een knoop doorgehakt.
Besluiten bleven uit.
Tot grote wanhoop van degene die hard haar best deed
om het overleg voor te zitten.
Patronen bespreken
Toen ik na het overleg, zoals afgesproken,
terugkoppelde wat me was opgevallen werd er driftig geknikt.
“Dat doen we inderdaad en eerlijk gezegd vind ik het bloed irritant.” Zei één van de artsen.
Een ander viel haar gelijk bij.
“We maken zo niet de meters die we moeten maken.
Maar zie ik jullie zo weinig dat ik altijd blij ben
als ik kan delen wat ik op mijn hart heb.
Misschien niet echt behulpzaam,
maar ik weet echt niet wanneer ik dat anders moet doen.”
“Wie herkent dat?” vroeg ik.
Alle handen gingen omhoog.
“Wauw! Daar moeten we dus wat mee.” Riep één van de artsen enthousiast.
“Het valt mij op dat er veel regelzaken tijdens dit overleg worden besproken”,
viel op dat moment Ikram de net gestarte teamleider in.
“Veel van die onderwerpen verwacht ik op te kunnen pakken.
Dan hoeven we het daar tijdens het overleg wat mij betreft niet meer over te hebben.”
Een paar teamleden vulde gretig aan.
In de valkuil stappen
Ik bleef stil en keek eens rond.
Twee mensen zaten te schuifelen op hun stoel.
Ik had een ervan al naar de klok zien kijken.
“Wat gebeurt er nu opnieuw?”
gooide ik op terwijl ik richting deze wat ongeduldige types keek.
“Ik ben blij met je voorstel hoor Ikram begrijp me niet verkeerd.” Zei Teuni.
Maar volgens mij was dit niet ons struikelblok.
Maar belangrijker nog, we gaan weer gewoon kletsen in het wilde weg
zonder dat we een besluit nemen om het hier over te gaan hebben.
Kunnen we het hier alsjeblieft volgende keer over hebben?
En daar dan voldoende tijd voor inruimen.
Wat mij betreft niets anders op de agenda.
Ik moet nu weg naar een consult.”
Hoe je betere besluiten krijgt
Het was een soort opgegooid voorstel.
Ik besloot om ze een handje te helpen.
“Misschien kun je jouw voorstel even toetsen bij je collega’s?” vroeg ik.
“Oké, wie is er voor volgende keer bespreken en dat we dan komen tot goede afspraken over hoe we effectiever kunnen vergaderen?”
Alle handen gingen de lucht in.
“Dus jullie hebben nu een besluit genomen.” zei ik om dit succes te oogsten.
“Zie je wel. We kunnen het best.” grapte er een terwijl hij zijn spullen bij elkaar pakte.
Wil je je team laten coachen? Klik dan hier. Wil je zelf getraind worden om jouw team(s) beter te coachen? Kijk dan eens binnen de Firijn Academie.